ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดุลสมดุลตามสาทิกา อรรถถคพระวินัย อจรูวรร วรรนา - หน้าที่ 495
แม้วัวขอดูมีทรงเป็นต้นแท้ การยอมตัวเป็นต้น ชัดเจนแล้ว
ปรับทุกกฎในที่ทั้งปวง
[ว่าว่าเกรียฟานและขันเป็นต้น]
วิจฉานในคำว่า น ภูกขวา นูจิ วา เป็นอาทิ พึงทราบ
ดังนี้ :-
เป็นทุกกฎแก่ภิกษุไปรเพื่อการฟ้อนอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยที่สุด
แม้การฟ้อนแห่งฤกษ์ เมื่อฤกษ์ฟ้อนแหงก็อธตาม ให้ผู้อื่นฟ้อนก็อธตาม
เป็นทุกกฎเหมือนกัน แม้การบออย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นการขับของ
คนฟ้อนก็อตาม เป็นการขับดี (คือ เนื่องจากด้วยอนิจจธรรม
เป็นต้น) ตามา โดยที่สุดแม้การขับด้วยฟืน ก็ไม่ควร
ถิกุคิดว่า "เราจักขึ้น" แล้วรองเสียงเปล่าในส่วนเบื้องต้น
เพลงขับ แม้การร้องเสียงเปล่าใน ก็ไม่ควร เมื่ออีกษณุตนเองก็มตาม ให้
ผู้อื่นขับก็อตาม เป็นทุกกฎเหมือนกัน แม้การประโคม อย่างใดอย่างหนึ่ง
ก็ไม่ควร ๑๓๓ แต่เมื่ออาฏคุณหรือโดยอยู่ในที่รำเกี่ยวจิตนึกมือ
ก็ตาม โดยที่สุด ในข้อนั้นไม่เป็นอาบัติ ไม่เป็นอาดีมาปิกษะ
อยู่ภายในวัด เห็นการเล่นกองอ้อมก็การฟ้อนเป็นต้น
เมื่ออีกษณูลอกออกจากวัดไปสู่ชื่อ (อึน) ด้วยตั้งใจว่า "เราเจ้าคุณ"
ดังนี้ เป็นอาบีติแพ้น้องอยู่ที่อาสนาลัยแล้วเห็น ไม่เป็นอาบัติ
ลูกเดินไปด้วยคำว่า "เราเจาะดู" เป็นอาบัติ แม่อยู่ที่ถนมเหลืองอา
ไปดู เป็นอาบิตเหมือนกัน