คำพูดเกี่ยวกับการอาพรในพระพุทธศาสนา : หน้า 128/270

ประโยค - จุดดอกสนิมด่านปา อรัญญา พระวิสัย วรเจริญ - หน้าที่ 536 ควรให้ภายใต้ปราสาทมหาปิและศาลเป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นเสนานะส่วนหนึ่ง เกี่ยวกับเห็นปานนั้น เมื่อภิษุผู้อาพรชำริด อยู่ จะไม่ทำเสนาสนให้เสียหาย แม้ที่นอนประดิษฐ์ ก็อวยให้แก่ ภิษุรูปนั้น แก่ ฝ่ายภิษุใด ๆ ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นดังว่า ยานแดง ยานตา และยานตู้ ภิษุชนทั้งหมดว่า่ว่าผู้อาพรด้วย พึง กำหนดให้เสนานะที่เหมาะแก่ภิษุแม่ั้น บทว่า เลศุปปน ได้แก่ สว่าปดศรีระเป็นต้น เล็กน้อย ว่าโดยภิษุผู้อเสนุตาคาปกะ] สองบทว่าภิญญ คณดุวา ได้แก่ รู้จำนวนภิญญูทั้งหลายในวิหาร ว่า “มภิญญเท่านั้น” ที่ตั้งติยง เรียกว่า ที่นอน บทว่า เลยญู คุณ ได้แก่ จำนวนที่นอน ความว่า ในวันเข้า พรรษา เราอนุญาตให้ภิษุรูปนี้ประกาศเวลแล้วให้ถือเอาว่าวัน เต็มอันหนึ่ง สองบทว่า เลยญู คุณ คณาเหตุ ได้แก่ เมื่อให้คอเอาตาม จำนวนที่นอน สองบทว่า เลยญู คณาเหตุยู สฏ คือ เมื่อให้ถือเอาอย่างนั้น ที่ตั้งติยงได้เหลือบมาก แมในจำนวนวิหารเป็นต้น มีมีย่อมกัน วิหารนั้นประสงค์ต้องมีอุปจร บทว่า อนุญา คำ (๒๓) มีความว่า เราอนุญาตเพื่อให้ส่วนแม้ อื่นอีก จริงอยู่ เมื่ภิษุมันอ่อนน่า บ มควรให้รูปล่ะ ๒-๓ บริเวณ