ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - จุดดินสมุนไพรตำสาการ อรรถทอดพระวินิจ อุตวรร วรรคา - หน้าที่ 542
โคราจาม, คืออย่างว่าคนอาศัยกันในที่นี้ว่า "สลากกัดเป็นต้นกดี
ยาคุณและควรเคียงกดี ผ้าจำำพรษาไก่ ที่อาศัยพวกท่าน
อ่มไม่มี นี่บริขารของดีนี้ นี่บริขารของโรงอุตโสศ. [๒๖๒]
นี้คำและกัญแจ ท่านจริงรับที่อยู่ของท่าน." ที่ถูก ควรจัดแจง
เสนาสนะ เก็บภัณฑะไม้และภัณฑะดิน นำเพญภูมิวัตรให้เต็มแล้ว
จึงไป.
เมื่ออจจะไปอย่างนั้น พึงให้ภิกษาหนุหวีห่อมาตรและจิรเป็นต้น
ให้ช่วยถือกระบอกน้ำมันและไม้เท้าเป็นต้น การร่วมอย่าเดินาตนไป
ทางประตูบ้านเลย ควรไปตามข้างดงที่กำบัง เมื่ทาเข้างาไม่มี
ก็อย่าบุกพุ่มไม้เป็นต้นไปเลย.
ถิ่ง พึงนำภุบนิยัติฉัตรวัต มีจิตผึดผ่องไปด้วยธรรมเนียม
แห่งการไปเท่านั้น.
แต่ทางมีทางประตูบ้าน, และพวกชาวบ้านเห็นคนกับบริวาร
ไปอยู่ จะวิ่งเข้ามาหาด้วยคิดว่า "นั่นดูเหมือนพระเณรของพวกเรา"
แล้วจะปราศรัย ว่า "ท่านจะขนบริวารทั้งหมดไปไหน ขอรับ ?"
ถ้าในพวกเธอรููป ๆ คำอธิบายอย่างนี้ว่า "นี้เป็นเวลานำเข้าพรรษา
แล้ว, ภิกษุทั้งหลายย่อมไปในที่ซึ่งตนจะได้ภายารเป็นนิตย์, และ
สิ่งของสำหรับปกติภายในพรรษา.
ถ้าชาวบ้านเหล่านั้น ได้ฟังคำตอบของเธอแล้วกล่าวว่า "ถึง
ในบ้านนี้ ชน่อยมรีโค ย่อมมุ่ง (เหมือนกันแหละ) ขอรับ ท่าน
อย่าไปในที่อื่นเลย" ดังนี้ แล้วเรียกมิเตอร์และอามตะทั้งหลายมาแล้ว