จุดดลสมดุลปัญหาภิกษุ : หน้า 188/270

ประโยค - จุดดลสมดุลปัญหา อรรถถาดพระวัริน อุจวจรรา หัณฑ์ที่ 596 ให้อภัย ภัณฑ์ทั้งหมดย่อมเป็นของภิบาลนั้นเท่านั้น, ภัณฑ์ภูมินั้น ให้ จงควรแก่พวกภิบาลนอกนี้ แต่ว่า ภิกษุผู้ถืออินทปฏิทัศน์อิทธิวัชลนั้น อันภิบาลนั้น เผดียงไว้ในสำนึกว่า "ท่านผู้เจริญ จงรับภิบาลอย่างข้าเจ้า, และ สมควรทำตามถ้อยคำของพวกชาวบ้าน" ดังนี้ จงไปไซร้, พวกเธอ ฉันถัดใดในนั้นนั้นไป, และนำถ่ายในนั้นนั้นไป, ภัณฑ์ทั้งหมดของ พวกเธอเท่านั้น แม้ว่า ว่า พวกเธออันภิบาลนั้นมาได้เผื่องว่า "ท่านอาจารย์ภิบาลกิยะ ของข้าเจ้า" แต่ได้รับเผื่องว่า "สมควรทำตามคำของพวกชาวบ้าน" ดังนี้ จงไปไซร้. หากว่า พวกชาวบ้านฟังภิญญูปุ่นนี้ในภิญญูเหล่านั้น ผูทำอนุโมทนาด้วยเสียงอันไพเราะ และเลื่อนใสในการอัญเชงระงับ ของพระเดชทั้งหลาย จงถวายสมบูรร์เป็นอัมมก, ลาดนี้ เกิดขึ้น เพราะความเลื่อมใสในหลาทพระเดช จัดเป็นส่วนพิเศษ, เพราะฉะนั้น อธิษฐานแก่อภิญญูทั่วกัน ท้ายกผู้นี้ นำมาตรที่ให้ในขณะพระสงฆ์แล้วให้ต้อนตามลำดับไป บรรจงบาตรเต็มด้วยข้าวเหนียวและโกฐชินอันประดิษฐ์นำมาถวางว่า "ท่าน เจ้าข้า สงฆ์ทั้งปวงบริจาคนี้, ภิกษุทั้งปวงแบ่งกันฉัน แต่ต้องงดลำบีบ. แม่ว่าล่วงไปแล้วของภิญญูเจ้าของบาตรเสร็จ ให้ อุตส่าห์อีกคน หากว่า ทายกกล่าวว่า "ขอท่านจงมอบบาตรเป็นของเฉพาะ สงฆ์ทั้งปวงให้ก่อนทีเดียว" พิกมอบให้บาตรเป็นของภิญญูสุชิปหนึ่ง