สมดุลปาทาและอุปนิษฎ์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 268/270

ประโยค - จุดดลสมดุลปาทา อรรถถกพระวันีย อุจวรรค วรรคา - หน้าที่ 676 อาจารย์เหล่านั้น อันปรวทึกล่าวเว่า "แม่อุปนิษฎกฤกู ก็ไม่พึงมี ตามมิติของพวกท่าน, ด้วยว่า บรรดาเกลือและอมิสต์ไม่ เดิมนี้ เกลือซึ่งเป็นเยาวชนีย หาได้รับประคบในวันนั้นไม่, อามิส ที่ไม่เดิมซึ่งเป็นเยาวชนียเท่านั้น รับประณในวันนั้น, และอมิสันั้น วิปุษมาได้รับบริโภคในเวลาวิกาลไม่, หรือหากว่า พวกท่านสำคัญอาบถี ทุกกุ เพราะพระสง่า วิกาแล น กุปฏิ ดังนี้รึ, แม้อุบัติ ปาติดิตี่ เพราะวิกาโย จะพึงมี แก่กุญผู้บริโภยากาล ชิงปนกับаяวชิวิกา ในเวลาวิกาล. เพราะเหตุนี้้น ท่านไม่พึงฉวยเอาแต่ เพียงพญชน, พึงพิจาณาดูใจความ. ในคำว่า วิกาแล น กุปฏิ ดังนี้ มีเนื้อความดังนี้ :- ยาวชีวิตกับยาวกาล ที่รับประคบในวันนี้, ถ้วา, เป็นของ มิสสอตัะกันได้, ย่อมเป็นของมิดออย่างยาวกาลแก้. เพราะเหตุนี้น ทุกกุชื่อว่าไม่มีในคำว่า กาแล กุปฏิ วิกาแล น กุปฏิ นี้ เพราะ สิกขาบทนี้ว่า โย ปน วิกยู วิกาแล ขนทีย วา โกษีย วา ดังนี้ เป็นอานันต์ แต่ยังมีในเพราะยาวชีวิต มิสสอเปนกับยาวกาลนี้ด้วย สิกขาบทนี้ว่า โย กน กุปฏิ ยาวชีวิตที่รับประคบในวันนี้ มิสสอเปนกับยาวกาล ไม่ ควรในวิกา คืองเป็นกาลที่นามซึ่งปัจจติยี เพราะวิกาลโกษน์ ฉันใดเลย, ยาวชีวิตแม่รับประคบในวันนี้ มิสสอเปนกับยาวกาล ในวันอื่นอีก ไม่ควร คิอ เป็นกาลกินามซึ่งปัจจติยีเพราะฉะนั่นของ เป็นสันนิบิ ข้อสึ๊กฉนั้น. ภิกษุแม่ไม่อยู่ซึ่งกาลนี้ว่า "นี่ของ