ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคละ - พระธรรมปิฎกว่ากาเปล ภาค ๓ - หน้าที่ ๓
เพราะความเป็นธรรมอันเรากล่าวแล้วว่าความเป็นจริง เช่นเดียวกัน
มาฎการผู้ลาครอกดอกไม้อยู่ฉะนั้น.
บทว่า เลโฮ เป็นต้น คำว่า พระอริยบุคคล ๓ จำพวก
ตั้งแต่ท่านผู้ลาครอดในโสดาปัติมรรค จนถึงท่านผู้ลาครอดในอรหัต-
มรรค ชื่อว่าพระเสะ เพราะยังศึกษาลาครบ ๓ เหล่านี้ คือ อภิสิส-
ลิกา อภิจิตลิกา อภิญญาลิกา คำว่าองค์ ๑ ซึ่งฉันทราบจะจาก
อัปลาพนั้น ด้วยอรหันต์มรรค ชื่อว่าจักรัสต์ คือจักรณะชัด ได้แก่
แทงตลอด ทำให้แจ้ง ซึ่งแผ่นดินนี้ กล่าวคืออัดภาพ.
บทว่า ยมโลคะญ เป็นต้น คำว่า พระเสะนั้นนั่นแหละ
จักรัสต์ คือจักราบชัด ได้แก่ แทนตลอด ทำให้แจ้ง ซึ่ง่มโลค
มีประการอันกล่าวแล้วอย่างนั้น และมานุสสโลคนี้ กับทั้งทวโลก
ทั้งหลาย ชื่อว่าพร้อมทั้งเทวโลก พระผู้ลาครอดา ๓ จำพวกนั้น
และชื่อว่าพระ อภิยายว่า นายมาลาการผู้ลาครอด เข้าสู่สวน
ดอกไม้แล้ว เว้นดอกไม้ที่อ่อนและตูม ที่สัตว์จะ ที่เหยว และที่
เกิดเป็นผลแล้ว เลือกเอาเฉพาะแต่ดอกไม้ที่งาม ที่เกิดดีแล้ว
อ้อนันได พระเสะ จักเลือก คือ็คัด ได้แก่พิจารณาเห็น แงง
ตลอด ทำให้แจ้ง แม้จะบากแห่งโพธิปักขิยธรรมนี้ ที่ราคาว่าดีแล้ว
คือแสดงดีแล้ว ฉันนั้นนั่นแน่.
พระศาสดาวงแจงปัญหาที่เดียว ในเวลาขบเทศนา ภิกษุ
๕๐๐ รูป บรรลุพระอรหัตพร้อมด้วยปฐมภูมิ ทั้งหลายแล้ว เทศนา
ได้มีประโยชน์แม้แก่บริษัทผู้ประชุมกัน ดังนั้น.
เรื่องก็ญ๐๐ รูปผู้บวชขวายในปฐวีกา จบ.