นางวิลาสาและการสร้างปราสาท : หน้า 110/288

ประโยค- พระชำปปรทัศนัลิแปล ภาค ๑- หน้าที่ 108 ไปโดย ๙ เดือนแล้ว ได้แล้วย่อ (กลับ) ไปสู่ภาสวัดถีอีก. แม้รงานในปราสาทของนางวิลาสา ก็ต้เสร็จโดย ๙ เดือนเหมือนกัน. นางให้สร้างยอดปราสาทอันอู่นี้ได้ ๖๐ หม้อ ด้วยทองคำสีสุทธิที่เป็นแท่งนั้นแล. นางได้ยินว่า "พระศาสดา เสด็จไปเยซวนมหาวาร์" จึงทำการอร่ำรับนำพระศาสดาไปบริหารของตนแล้ว รับปฏิญญาว่า "พระเจ้าข้า ขอพระองค์โปรดพากษ์สูงมีประเทืองในวิทยานี้แต่ละครอด ๔ เดือนนี้, หมอฉันก็ทำการลองปราสาท." พระศาสดาทรงรับแล้ว. [นางวิลาสาทำบุญฉลองวิหาร] จำเดิมแต่กาลนั้น นางวิลาสานั้น ข่อมถวายทานแก่ปัญญาสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประธานในวิหารนั้นแล. ครั้งนั้น หญิงสาวคนหนึ่งของนาง ถือผ้าพื้นราดา ๑,๐๐๐ มาแล้ว กล่าวว่า "สาหาย ฉันอยากจะลดผ้าชิ้นนี้ โดยส่งของขวักเครื่องลดพื้นในปราสาทของท่าน, ขอท่านช่วยบอกทีลาดแก่นั้น." นางวิลาสากล่าวว่า "สาหาย ถ้าฉันจะบอกแก่ท่านว่า 'โอกาสไม่มี,' ท่านก็สำคัญว่า 'ไม่ปรารถนา' จะให้โอกาสแก่เรา, ท่านงดตรวจดูพื้นแผ่ปราสาท ๒ ชั้น และห้องพันห้องแล้ว สู่ที่ลาดเอาของเดิม" หญิงสาวนั้น ถือผ้ากลาด ๑,๐๐๐ เที่ยว (เดินตรวจ) ในรินนี้ ๆ ไม่เห็นพัทมีราดมาก่อนว่าผ้าของตนนั้น แล้ว ก็ถึงความเสียใจว่า "เราไม่ได้ส่วนบุญในปราสาทนี้" ได้ยินร้องไห้อยู่แล้วในที่แห่งหนึ่ง. ครั้งนั้น พระอานนทเถระ เห็นหญิงนั้น จึงถามว่า "ร้องไหเพราะเหตุไร?" นางบอกเนื้อความนั้นแล้ว. พระเถระ