ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธีมม์ทัศต์ดกวาแปล ภาค ๓ - หน้า 277
พระศาสดา ทรงหมิ่นวิจาร ในพระเทศวันนั้นแปล แล้วทรงอธิษฐาน เสด็จไปโดยขณะจิตเดียวเท่านั้น ทรงแสดงพระองค์ประทับยืนข้างหน้า ภิกขุทั้งหลายก็เถิด ชาวบ้านทั้งสิ้นได้คืนต้นเถิกอธิษฐานเป็นอย่างดี คณะว่า "พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จมา" พวกมนุษย์ก็มีดรำริ นิมนต์ภิกขุสูงสุด มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ให้นั่งแล้ว ถวายอภิลักขิ์ ได้ถ้วยของควรเคียว. เมื่อภิกขุไม่ทันเสร็จðinแล สามเณรเข้าไป สู่ภายในบ้านแล้ว. ชาวบ้าน ได้ออกไปถวายภาคสมเด็จ โดยคาถาพ. สามเณรนั้น รับภิกายพึงอัดภาพให้เป็นไปแล้วไป สู่สำนักงาน พระศาสดา น้อมมาตรเข้าไปแล้ว พระศาสดาตรัสว่า "นํามาเกิด ติสสะ" แล้วทรงหยิบพระหัตถ์บารมีบาตร ทรงแสดงแก่พระเณรว่า "สรูปตร์. จงดูบาตรของสามเณรของเธอ." พระเณรรีบตามราดบาตรของพระศาสดา ให้กล้ามเนแล้ว กล่าวว่่า "เธองไปสั่งทำตำก้อนในที่ ๆ ถึงแก่ตน." ชาวบ้านอังคาส ภิกขุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประธานแล้วทูลอวยอโมทนากระพระศาสดา. พระศาสดาเมื่อจะทรงทำอสมุนา จึงตรัสอย่างนี้ว่า "อุบาสก.และ อุบาสิกังหลาย ลาดของท่านทั้งหลาย ซึ่งได้เห็นอดีตมหาสาลา คือ สาริพุทธ โมคลานะ กัลสป เป็นดัง เพราะอาศัยมหาเศรษฐีผู้เข้าสีลกของตน ๆ, แม้จะมาแล้ว เพราะอาศัยสามเณรผู้เข้าสีลกท่าน ทั้งหลายเหมือนกัน, แม้การเห็นพระพุทธเจ้า อันท่านทั้งหลายได้แล้ว เพราะอาศัยสามเณรนี้นั่นเอง, เป็นลาภของท่านทั้งหลาย, ท่านทั้งหลาย ได้ดีแล้ว." มนุษย์ทั้งหลายก็ว่า "น่าชื่นใจ เป็นลาภของพวกเรา,