ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิทธิมปฏิรูปฉกาญาแปล ภาค ๑ หน้า 14
[เรื่องเกสวาสด]
ในอดีตมา เมื่อพระเจ้าหรรทัด เสวยราชสมบัติในพระนครพาณิชย์ พระราชาทรงพระนามว่าเกสวาสด ทรงสถาปนสมบัติ
ผนวชเป็นฤดู เนือง ๕๐๐ คน (ออก) บวชตามพระราชนั้น.
ท้าวเธอได้พระนามว่าเกสวาสด. องค์ นายภูมาลาภของพระองค์ ก็ได้ตามบวชเป็นอันตราภิกษานามว่ากัปปะ เกสวาสดกับบริษัทอาศัยอยู่ในหิวันประเทศสิงห์ ๕ เดือน ในฤดูฝน เพื่อดำการเสร็จสมบูรณ์ และราสมรีา ไปถึงกรุงเทพฯแล้ว เข้าไปสู่พระนครเพื่อภิกษุ
ลำดับนั้น พระราชาทอดพระเนตรคาบนั้น ทรงเลื่อมใส. ทรงรับปฏิญาณเพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในสำนักของพระองค์ตลอด ๔ เดือน (นิรันด์) ให้พักอยู่ในพระราชอุทยาน. ข่มสมงคลไปสู่ที่รำพระบาท นั้น ทั้งเย็นทั้งเช้า. พวกบาดี้เหลือพักอยู่ ๒-๓ วัน รำบูชาด้วยเสียงอันธีนึ่งดัง ๆ มีเสียงชำเป็นต้น จึงกล่าวว่า "ท่านอาจารย์
พวกกระผมรำกาญใจ, จะ ไปละ"
เกสว: จะไปไหนกัน? พ่อ.
อันตราภิกษา. ไปสู่เมืองประเทศ ท่านอาจารย์.
เกสว: ในวันที่พวกเรามาที่เดียว พระเจ้าแผ่นดินทรงรับ
ปฏิญญา เพื่อประโยชน์แก่การอยู่ในที่ดีลอด ๔ เดือน, พวกเธอจึงไปเสียงอย่างไรเล่า? พ่อ.
อันตราภิกษากล่าวว่า "ท่านอาจารย์ไม่อยากพวกกระผมเสียก่อน
๑. อันเสียงทั้งหลายมีเสียงชำเป็นต้น เบื้องเมียนแล้ว.