หลักธรรมเกี่ยวกับการไม่ริษยา : หน้า 64/288

"บุคคลไม่ควรทำคำเสียงขบของคนเหล่ อื่น ไว้ในใจ, ไม่ควรแกล้งดิ์ที่ทำแล้วและยังมีได้ ท่า ของคนเหล่ อื่น, พึงพิ จารณากิติที่ทำแล้ว และยัง มีได้ขอองตนเท่านั้น." [แก้าธร] บรรดาบเทเหล่านั้น บาทพระกล่าวว่า น ปรัส วิโลมานี ความว่า "ไม่ควรทำคำเสียงขน คือคำหยาบ ได้แก่ คำตลกเสียซึ่ง ความรัก ของคนเหล่ อื่นไว้ในใจ. บาทพระกล่าวว่า น ปรัส ตัวภัต ความว่า ไม่ควรแกล้ง กรรมที่ทำแล้วและยังไม่ได้ ทำ ของคนเหล่ อื่น อย่างนี้ว่า "อุบาสก โบนัน ไม่มีริษร ถา ไม້สื่อใจ, แม้จะาดูกิจกฟกัทฟีหนึ่งเป็นต้น ใน เรือน เขาก็ไม่ให้, สลกภัฏเป็นต้นเขาก็ไม่ให้, การให้จังมีวิตรีว เป็นต้น ไม่มีเขาบาสกนั้น; อุบาสกโนนุ ก็เหมือนกัน ไม่มีริษร า ไม่สื่อใจ, ภิกษาทัพพี้นึ่งเป็นต้น ในเรือนนางก็ไม่ให้, สลกภัฏ เป็นต้นไม่ได้, การให้จังมีวิตรีว เป็นต้น ก็ไม่มีเขาบาสกนั้น, ภิกษูในเทนกันก็ไม่มีริษร า ไม่สื่อใจ ทั้งไม่ทำอุปใจสมุณาวัตร, ไม่ทำอาจิวัตร, ไม่อาการค้นฤกษ์, ไม่ว่าฤกษ์เพื่อกษุผ้เตรียม จะไป, ไปทำวัตรที่นานพระเจดีย์, ไม่ทำวัตรในโรงอุ โบสถ์, ไม่ทำ วัตรที่หอฉัน, ไม่ทำวัตรมวัตรในเรือนไฟเป็นอาณา, ทั้งรุกฺคมไร ๆ ก็ไม่มีแก่เธอ แม้เหตุสุตว่าความอุตสาหะเพื่อความเป็นผู้มีความวาวา เป็น ที่มายนดี ก็ไม่มี." (Note: The original text is in Thai and includes some archaic or formal language.)