ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปฏิญาณ ภาค ๑ - หน้าที่ ๑ 76
[กรรมตามทัน]
ในเวลากิน ภิกขุนอกนี้ตื่นขึ้น เห็นไอพลังออกอยู่ จึงคิดว่า
"น้ำก็กันน้ำกันนี้จึงตั้งใจไว้ในฅำ" รีบไปหาพระเณร
แล้วเรียกว่า "นักกระผมตั้งไว้ในฅำ ขอรับ นิมนต์ท่านสงเคราะห์"
แล้วก็เข้าไปสู่ฅำกับด้วยพระเณรเหมือนกัน พระเณร เมื่อไม่เห็น
น้ำ จึงกล่าวว่า "น้ำอยู่ไหน ? คุณ" ภิกขุหนุ่มไปยังโรงไฟ ข้าง
กระบวยลงในฅำชะ รู้ความก็ว่ามะเปล่า จึงโพนทะนาว่า "ขอท่าน
งดกรรมของภิกขุหวัง" เธอออกชะเปล่าขึ้นตั้งไว้ในฅำแล้ว ไป
ไหนเสีย ? กระผมเรียนด้วยเข้าใจว่า "น้ำมีอยู่ในฅำ" ดังนี้แล้วก็ได้
ถือเอาหม้อฅำไปยังท่าน
ฝ่ายภิกขุนอกนี้ นำเอาน้ำมาจากหลังฅำแล้วตั้งไว้ในฅำ แม้
พระเณร คิดว่า "ภิกษุหนุ่มรายนี้ กล่าวว่า นักกระผมตั้งไว้ใน
ฅำแล้ว นิมนต์ท่านสงเคราะห์" แล้วโพนทะนาออกอือเอา
หม้อไปสู่ท่าน นี้เหตุอะไรเอนไหว ? ใคร่ครวญดู ก็รู้ว่า "ภิกฺษุ
หนุ่มรูปนั้น ประกาศกิจจะอัดที่ภิกษุนี้กระทำแล้วเป็นดังว่าตะทำแล้ว
ตลอดกาลนี้" ให้โอกาสแก่ผู้นำในเวลาเย็นว่า "คุณ ชื่อ
ว่าภิกฺษุ กล่าวว่าก็ที่นกระทำแล้วนั้นแหละว่า 'ตนกระทำแล้ว' ย่อม
ควร, จนกล่าวกิจนี้มนได้กระทำอย่างนี้เป็นก็ที่ตนจะทำแล้ว ย่อม
ไม่ควร: บัดนี้ เธอกล่าวว่า "น้ำมัดตั้งไว้ในฅำ, นิมนต์ท่านสงเคราะห์
ขอรับ" เมือเราเข้าไปอยู่แล้ว, ลือหมายนี้โพนทะนาไป, ชื่อว่าบรรพิต
กระทำอย่างนั้น ย่อมไม่ควร."