ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐปทุ่งภูกษณ์ภาา ภาค ๑ หน้าที่ 90
เห็นปานนี้สมควรแก่งแกล้ง
นางวิสาขานั้น เข้าสู่เรียงของเศรษฐี ด้วยสมบัติภา ม ด้วยประกาศนี้ คีอวันที่นามางามถึง ชาวนครทั้งสิ้น ใส่สรรฌาณการไปตามกำลัง ด้วยคำว่า "ธนบุญเศรษฐี" ได้สำคัญมากแก่พวกเราผู้ถึงนครของตน" นางวิสาขาได้ให้บรรจบกากรที่เขาส่งมาแล้ว ๆ (ทำ) ให้เป็นประโยชน์ทุกอย่าง ในกระดูกอื่น ๆ ในครรภ์นั้นแหละ
นางวิสาขาเจรจาเพราะ
นางกล่าวถ้อยคำเป็นบริก เหมาะแก่บ่าวของคนเหล่านั้น ๆ ว่า "ท่านจงให้สิ่งนี้แก่คุณเมองของฉัน จงให้สิ่งนี้แก่คุณพ่อของฉัน จงให้สิ่งนี้แก่พี่ชายของฉัน จงให้สิ่งนี้แก่พี่สาวของฉัน" ดังนี้แล้ว ส่งสรรฌาณไป ได้ทำราชนูกรั้งให้เป็นเหมือนพวกญาติ ด้วยประการนี้
ต่อมาในระหว่างตอนกลางคืน นางพาตัวเป็นแม่อาชาไนยของนางได้คลุกคุก นางให้พวกการีอีประตูไปในที่นี้แล้ว ยกนานหาให้อาบอาบน้ำอุ่น ให้ทาด้วยน้ำมัน แล้วได้ไปสู่ที่ของตนตามเดิม
มิคารเศรษฐี เมื่ออาถม่งดลของบุตร หาได้คำยันถึงพระตกาก แม้ประทับออยู่ในวัยราใกล้ไม่ อันความรักที่ตั้งอยู่เฉพาะในพวกสมณะเปลือยสินากามา เตือนอยู่ คิดว่า "เราจักทำสิ่งการะแม่แก่พระผู้เป็นเจ้าของเรา" ดังนี้แล้ว วันหนึ่งนีให้คุณหงาขาวปากส แข็งบรุกในวาชนะใหม่ หลายร้อยสำรับ ให้มนต์พิภาวะอละ
อ. องฉกา คนผู้ลักษณ์ปล่อยกาย.