พระไลปิฎก - เรื่องนางปฏิบุิธา : หน้า 42/288

ประโยค ๔. พระไลปิฎก - พระไอปิฎกฉบับอปลิภา ภาค ๑ - หน้าที่ ๔๐ ๔. เรื่องนางปฏิบุิธา (๒๖) [ข้อว่า ม่อื่นต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในกรุงสาวัตดี ทรงปรารภหญิงชื่อปฏิบุิธา ครัสพระธรรมเทคนิคว่า "ปฏิบุิธา" เป็นต้น. เรื่องตั้งขึ้นในดาวดึงส์เทวโลก. [เทพธรรมูติแล้วเกิดในกรุงสาวัตดี] ได้ยินว่า เทพบุตรนามว่าจะรามารี ในดาวดึงส์เทวโลกนั้น มีนางอัปสรพันหนึ่งแวดล้อมแล้ว เข้าไปสู่สวน เทพพิศด ๔๕๐ ชั้นสู่ต้นไม้ ยงดอกไม้ให้ตกอยู่ เทพพิศด ๕๐๐ เก็บเอาดอกไม้ที่เทพพิศดเหล่านั้นให้ตกแล้ว ประดับเทพบรรคร. บรรดเทพพิศดเหล่านั้นเทพพิศดองค์หนึ่ง จุติบันลังก์มันนั่นแหละ สรีระบาตไป ดูแล้วเปลวประทีปนางอัปปฏิสนธ์ในเรือนแห่งตระกูลหนึ่ง ในกรุงสาวัตดี ในเวลาที่นางเกิดแล้ว เป็นหญิงจะลักษณาทได้ ระลึกว่านาง "เราเป็นภิริยา ของมาลาการีเทพบุตร" ถึงความเจริญ กระทำบูชาด้วยของหอมและดอกไม้เป็นต้น ปรารถนาการเกิดเฉพาะในสำนักสาม. นางแม่ไปสู่สรงกุลอัน ในเวลาอันนางเกิดแล้ว เป็นหญิงจะลักษณาท ได้ ระลึกว่าว่า "ส่วนแห่งบุญนี้ จงเป็นปัจจัยเพื่อประโยชน์แก่บังเกิดในสำนักสามของเรา." พระมหาอัจจ ป. ช. ๕. วัดบวรนิเวศวิหาร แปล.