ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิ่มปฏิฤกษิณจากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 250
จิ่วไปสู่เรือนของคุณหมอฉันแต่เช้ารุ่ง พระสุธรรมเทระนั้น แม้อน คุณหมดี กล่าวว่า "นิ่งต่ั้งนั่งเดิม ขอรับ" ก็กล่าวว่า "เราไม่นั่ง," จักเทียบบิณฑบาต" แล้วตรวจดู สักการะอันคุณหมอเตรียมไว้เพื่อ ๒ พระอัครสาวก ใครจะเสียชีวิตคุณหมอโดยชาติก จึงกล่าวว่า "คุณหมดี สักการะของท่านฉันเหลือ, ก็แต่ในสักการะนี้ ไม่มีอยู่อย่างเดียวเท่านั้น."
คุณหมดี อะไร ขอบรับ?
พระเทระ ตอบว่า "ขนมแคลงา คุณหมดี" ถูกคุณหมดี ฤกษ์ด้วอาจอุปมาด้วยกา โกรธแล้ว กล่าวว่า "คุณหมดี นั้น อาวาสของท่าน, เราจักหลีกไป." แม้อนคุณหมอศัทธามถึง ๓ ครั้ง ก็หลีกไปสำนักพระศาสดา กราบทูลคำที่ติดคุณหมดี และตนกล่าว แล้ว
[พระสุธรรมเทระทอดสงสั่งปฏิสันถารียธรรม]
พระศาสด ตรัสว่า "อุปาส เป็นคนมีศรัทธาเต็มใสอ้น เธอค่ำด้วยคำลา" ดังนี้แล้ว ทรงปรับโทษแก่พระสุธรรมเทระนั้น นั้นแล แล้วรับส่งให้ส่งปลุติสาธิธรรม แล้วส่งไปว่า "เธอง ไป, ให้จัดคุณหมอค่อดโทษเสีย." พระเทระ ไปในนั้นแล้ว แม้ว่า ว่า "คุณหมดี นั้นโทษของอาฎมะเท่านั้น, ท่านจงอดโทษแก่อาตมะ เกิด" อันคุณหมดี้นั้น ห้ามว่า "ผมไม่ออดโทษ" เป็นผู้แก่ ไม่อาจให้คุณหมดีนี่ออดโทษได้, จึงกลับมาสำนักพระศาสดาอีกที. พระ
๑. กรรมอันให้ระลึกถึงความผิด