พระธรรมปิฏกผู้ถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 60 : หน้า 62/288

ประกอบ - พระธรรมปิฏกผู้ถามแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 60 ในบ้านพอชิวาถันให้ไปยังที่ท้องหลัง พวกมนุษย์คุ้นเคยฉบับรา เรือนนั้นด้วยโคมียสด โปรยดอกไม้ซึ้งมีข้าวดอกเป็นที่ 5 ลง แล้วปู ลาดอาสนะอันราคะแกวมาก เพื่อประโยชน์แก่การประทับนั่งของพระ ศาสดา. จริงอยู่ พวกมนุษย์ไม่คุ้นเคยกันพระพุทธเจ้า ย่อมไม่รู้จักการ ปลูกอาสนะ [พระพุทธเจ้าสดใสไปเรือนอุบาสิกา] อันว่า ชื่อว่า กิจกิ (เมื่อง) ด้วยผู้แสดงทาง ย่อมไม่มีแก่พระ พุทธเจ้าทั้งหลาย : เพราะหนางหมดทุก แม่แจ้งแก่พระพุทธเจ้า เหล่านั้นแล้วว่า "ทางนี้ไปบรรดีนี้ไปกำเนิดอราจานานี้ไปเปรตสัย, นี้ไปมนุษย์โลก นี้ไปเทวโลก นี้ไปอมตินิพาน" ในวันที่ทรง ยังหนึ่งแห่งโลกวัฏฏุให้วันไหว แล้วบรรสุสัมโพธิที่โจนตันโพ นันเล. จึงไม่มีคำเกี่ยวกล่องในหนทางแห่งสถานที่ต่าง ๆ มีคม และนึกเป็นต้นเลย เพราะฉะนั้น พระศาสดา ทรงถืออัตตร์ แล้ว จึงเดินไปสู่ประตูเรือนของมหาอุบาสิกาแต่เช้าตรู่ นางออก มาจากเรือน ถวายบังคมพระศาสดาด้วยบุกจาจปราณี อัญเชิญ ให้เสด็จเข้าไปภายในเรือน ให้ประทับนั่งเหนืออาสนะแล้วถวาย ทักษิณาโกษา องค์สดิวาร องค์สิงสถาอันประดิษฐ์. อุบาสิกา ประสงค์จะให้พระศาสดาผู้ทรงภักดีเสร็จแล้ว ทรงกระทำอนุโมทนา จึงรับบาตรแล้ว