ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโฏคฺ - พระปิ นปาแผ ที ๑ หน้า ที่ 59
พระศาสดามาเพื่อสวยรัดทหารพรุ่งนี้."
บุรุษชายนัน เม่ือาไป ก็ไปที่อยู่ของชีวิตก่อน ไหว้ ชีวิต
แล้วนั่ง ที่นั้น อสิกานันถามว่า "เธอจะไปไหน?"
บุรุษ. ผมจะไปเป็นดัพระศาสดามา คำสั่งของคุณแม่.
อาชีวก. อย่าไปสำนักงานพระองค์เลย.
บุรุษ.ไม่ได้ พระผู้เป็นเจ้า, ผมจากไป.
อาชีวก. เราทั้ง 2 คน จักกิเเครื่องสัตวัตรที่คุณแม่ของเธอทำ
ถวายพระศาสดานั้น, อย่าไปเลย.
บุรุษ.ไม่ได้ พระผู้เป็นเจ้า, คุณแม่จักผม.
อาชีวก. ถ้าระนั้น ก็ไปเกิด, ก็เลย ครั้นไปแล้ว จงนิรมต์
(แต่) อย่าเบอกว่า "พระองค์พึงดีแล้ว ไปเรือนของพวกข้าพระองค์ในที่
โ้น้นในถนนในนั้น หรือโดยหนทางในน" (คำ) เป็นเหมือนอยูในที่
ใกล้เหมือนจะไปโดยหนทางอื่น. งนหนีมาเสีย.
[บุรุษชายตามคำของอาชีวก]
เขาฟังคำของอาชีวกแล้วไปสำนักงานพระศาสดา นิ้มดับแล้ว
ทำกิจสุดิ โดยทำงานออีกรก่อนแล้วนั้นแล แล้วไปสำนักงานออีวก
นั่น ถูกอาชีวกถามว่า "เธอทำอย่างไร?" จึงตอบว่า "ที่ท่านบอก
ทั้งหมด ผมทำแล้ว ขอบรบ." อาชีวกกล่าวว่า "เธอทำดีแล้ว, เรา
ทั้ง 2 คน จักกิเเครื่องสัตวัตรที่คุณแม่ของเธอทำไว้เพื่อพระศาสดา
นั่น" ดังนั้นแล้ว ในวันรุ่งขึ้น อาชีวกได้ไปสู่เรือนนั้นแต่เช้าตรู่. พวกคน