พระธัมมปฤๅษีฉบับแปล ภาค ๑ : หน้า 68/288

ประโยค - พระธัมมปฤๅษีฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 66 น้ำว่า "อุปมาคมผู้เสวย" ทำไมท่านจึงรับร่มและถอดรองเท้าออกเสียเล่า? อุบาสก ข้าพระองค์ได้ฟังว่า "พระราชับสังหา" จึงมาแล้ว. พระราชา ความที่เราเป็นพระราชา (ชะรอย) ท่านจักเพิ่มรู้ในวันนี้ (กระมัง?). อุบาสก ข้าพระองค์จัดรามความที่พระองค์เป็นพระราชา แม่ในกาลทุกเมื่อ. พระราชา เมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมในวันก่อน ท่านนั่งในสำนักงานพระศาสดา เห็นเราแล้ว จึงไม่ลูกขึ้น (ตอบรับ). อุบาสก ข้าแต่มหาราช ข้าพระองค์นั่งในสำนักงานของพระราชา ผู้ลึก เมือเห็นพระราชประเทศแล้วลูกขึ้น (ตอบรับ) พึงเป็นผู้ไม่เกรารในพระศาสดา เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงไม่ลูกขึ้น (ตอบรับ). พระราชา ช่างเถอะ ผู้จูริญ ข้อนี้ยังไว้ก่อน, เขาเลื่องลือกันว่า ท่านเป็นผู้ลูกในประโยชน์และมีประโยชน์ ซึ่งเป็นไปในกุศลและสัมเปสานทรงพระไตรปิฎก จงบอกธรรมแก่เรา ทั้งหลายในภายในวันเกิด. อุบาสก ข้าแต่สมมติเทพ ข้าพระองค์ไม่สามารถ. พระราชา เพราะเหตุไร? อุบาสก เพราะว่ารู้ว่า “นี้ชื่อว่าสรรนเทียร (แล้ว)” ย่อมเป็นสถานที่โทษมาก ข้าแต่สมมติเทพ ในพระราชมณเฑียรน์ กรรมที่