พระฉิมปฏิรูป: ภาค ๑ - หน้า 53 : หน้า 55/288

ประโยค - พระฉิมปฏิรูปแปล ภาค ๑ - หน้า 53 เขารับว่า "ดีละ ขอตรับ." พระเดชทำหวั่นวั่นไหวในที่นั้น นั่นเองแล้ว อธิษฐานว่า "ขอเชิญบัปใจกงมีที่ซุ่มประดูพระเดชวัน." บันใดก็ได้เป็นและอย่างนั้นนั่นแล พระเดชให้เศรีย์และกรรมถึง พระเดชตัว blazing กว่ากาลที่จะจากปรากฐานบนลงไปยังชั้นล่าง สามีกรรมแม่ท้อง ๒ เขาไปฝ่าพระศาสดาแล้ว กราบ ทูลกลา พระศาสดาเสด็จเข้าไปรุ่งโรงฉันแล้ว ประทับนั่งบนพุทธอาสน์ ที่เขาปูฉนไวนแล้ว พร้อมด้วยภิญญาสงส์ ฯ มหาศรีษ์ได้วางทักษิโณทก แต่ภิญญาสงส์มีพระพุทธเจ้าป็นประมุข ภรรยาใส่มโนในบทของ พระเดชาถึงแล้ว แม้มหาศรีษ์พร้อมด้วยภรรยา ก็รีบโศกนผน พอแก่ความต้องการ ความหมดสิ้นของขนมไม่ปรากฏเลย แม้เมื่อเขา ถอยขนมแกกุนในวิหารทั้งสิ้นและ (ให้) แก่กุนกิณดนทั้งหลายแล้ว ความหมดสิ้นไป (แห่งขนม) ก็ไม่ปรากฏอยู่บนตนเอง เขาทั้ง ๒ จึง กราบพลูพรพระภาคว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เรือง ขนมมหาศรีษ์ถึงความ หมดไปไม่จ" พระผู้มิพระภาคมว่า "ถ้ากระนั้น ท่านทั้ง ๒ จงทั้งเสียที่ ชุมประดูพระเดชวัน." เขาทั้ง ๒ ก็ทิ้งแล้วเรืองรังไม่ไกลชุมประดู (พระเดชวัน). แม้ทุกวันนี้ที่นี ก็ยังปรากฏชื่อว่า "เมืองขนมเมือง." มหาศรีษ์พร้อมด้วยภรรยาเข้าไปฝ่าพระองค์พระภาค ได้ยืนอยู่ ณ ที่ครองบูรณ์แล้ว พระผู้พระภาคได้ทรงกระทำอมนุษาบแล้ว ในลกเอาอมนุษาบน สามีและภรรยามิทั้ง ๒ คั่งอยู่ใน โลดาปิตผลแล้ว ถวายบังคนพระศาสดา ขึ้นบันไดที่ชุมประดู