พระถัมภ์ภูติฉบับแปล: ภาค ๑ หน้า 102 : หน้า 104/288

ประโยค - พระถัมภ์ภูติฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 102 อะไร ด้วยการเห็นช่างนี้แล้ววิ่งหนีไป เราจับช่างน้อยอย่างไร หนอแด? " ถ้าจับช่างนั้นอย่างมั่นคง ช่างนั้นจะพึงฉินาย" ดังนี้แล้ว จึงเอาน้ำ 2 นิ้ว องวงแล้วลักไป ช่างไม่อาจทรงตัวอยู่ได้ ได้ชวนเม็ดมะทีพระลานหลวงแล้ว มาหวนให้ สถุกรา. นางวิซาฉลิมเครื่องประดับไว้ถวายทหาร ก็โดยสมบั้นั้นแหละ นางวิซาฉลิมิจฉารมาดา มณตรามา มีม หลานมาก มีมุตหราโกมิได้ มีมณฑราโกมิได้ สมดังกว่า เป็นมงคลอย่างยิ่ง ในกรุงสาวติ บรรดาครตหลายตั้งพัน มีกันจำนวน เท่านั้น แม้นหนึ่ง ที่ชื่อว่า ถึงความตายในระหว่าง มีมติแล้ว ในงานมหรสพที่เป็นมงคล ชาวกรุงสาวติ ก็อ้อนเชิญนางวิซาฉลิม ให้รับโอกาสก่อน. ด้วยเวลาในงานมหรสพนั้น เมื่อมหาชนแต่งตัวไป วิหารเพื่พงธรรม แม้นางวิซาฉลิม บริโภคในที่เขาเชิญแล้ว ก็แต่ง เครื่องมาหาคปลาสาน ไปวิหารกับด้วยมหาชน ได้เปลื่องเครื่อง อาการให้แก่หญิงคนใช้ได้, ที่พระธรรมสังหารกาจกล่าวหมายเอาคำนี้ว่า "ก็โดยสมบั้นั้นแหละ ในกรุงสาวติ มีกรมทรง, มนุษย์ ทั้งหลายแต่งตัวแล้วไปวัด. แม้นางวิซาฉลิมากรมารดา ก็แต่งตัวไป วิหาร. ครั้นนั้นแหละ นางวิซาฉลิมีกรมารดา เปลื่องเครื่องประดับ ผกให้เป็นห่อให่พาหมแล้วได้ (ส่ง) ให้หญิงคนใช้ว่า "นิแนี้แหละ แม่เจ้าของรับไว้ได้." ๑. มหา วิจกุญ ๒.๕๔๕