ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมปทิษฏุภากรภาอภา ๑ - หน้าที่ 86
เล่ม, เติมด้วยข้าวสารแห่งข้าวสาลี ๕๐๐ เล่ม, เติมด้วยเครื่องอุปกรณ์
มีไก่และผลเป็นต้น ๕๐๐ เล่ม
"ได้ยินว่า ความคิดอย่างนี้ได้มาจากเศรษฐีผู้นั้นว่า "ในที่แห่ง
ที่สุดของเราไปแล้ว นางอย่าได้ส่งคนไปสู่ประตูเรือนของคนอื่นว่า
"เราต้องการด้วยวัตถุชื่อโน่น;" เพราะฉะนั้น มหาเศรษฐีจึงได้ส่งให้
ให้เครื่องอุปกรณ์ทุกสิ่ง (แก่กิของตน) มหาเศรษฐีได้ให้รด ๕๐๐
คัน ตั้งนางสาวชูรูปนางผู้ประดับด้วยเครื่ององค์การพร้อมส่งไว้
บนรถคันละ ๓ คน ๆ ได้ให้นางปรือริตรา ๑,๕๐๐ คน ด้วยสั่งว่า
"พวกเขานั้นคงให้คิดของเราดา เท่านี้นครับเอาไวให้บริการ ได้
แต่งตัว เที่ยวไป"
ครั้งนั้น มหาเศรษฐีได้มีความคิดเห็นอย่างนี้ว่า "เราจัดให้โค
แก่ริดของเรา" ท่านสั่งรูปว่า "นายจะ พวกน้องไป, จงเปิด
ประตูค่อยๆแล้ว ยืนถือกล่อง ๑ ใบ อยู่ในที่ ๑ คฤด, ยืนอยู่ที่
ข้างทั้ง ๒ ในที่ประมาณอุสตะ ๑ โดยส่วนว้าง, ดัดจากน้องอย่า
ให้แม่นโคทั้งหลายไปที่อื่น, พิธีทดลองสัญญาในเวลามาโหยบุญแล้ว
อย่างนี้" บรรดเหล่านั้น ได้ทำอย่างนั้นแล้ว เวลาแม่โคลออกจากคอก
ได้คำรุด ๑ พวกเขาได้ทดลองสัญญาขึ้น, ในเวลาแม่โคไปได้ังโภชน์
ได้ทดลองสัญญาอีก, แต่เวลาแม่โคไปได้ ๑ คฤด พวกเขาได้
ห้ามการไปโดยส่วนว่างอีก แม่โคทั้งหลายได้ยืนเบียดกันและกันใน
ที่อาวประมาณ ๑ คฤด วังประมาณอุสตะ ๑ ด้วยประการอย่างนี้
มหาเศรษฐีสั่งให้ปลดประตูคอก ด้วยคำว่า "โคเท่านี้ พอแล้ว