ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมปฏิรูปแปล ภาค ๑ หน้า 75
ในเวลาเย็น
แม้ในกรุงสาวัตถีเถิด บุตรของมิจฉาสิ่งชื่อว่าปุณณ-วัฒนภูมาร เจริญได้ดีแล้ว ครั้งนั้น มาดูกันกล่าวว่าเถ้า "พ่อ เจ้าของเลือกเด็กหญิงคนหนึ่งในที่เป็นที่ชอบใจของเจ้."
ปุณณ. กิจด้วยธิษฐานเหน็บปนนัน ของผมไม่มิม
มาตามบิดา. เจ้าตำหน่อย่างนี้ ลูก, ธรรมดาตระกูลที่ไม่มีบุตร ตั้งอยู่ไม่ได้
[ลักษณะเบญจกัลยาณี]
เขาถูกมารดาบิดาดูแลอยู่ จึงกล่าวว่า"ถ้ากระนั้น ผม
เมื่อได้หญิงสาวประกอบพร้อมด้วยความงาม ๕ อย่าง ก็จักทำตามคำ
ของคุณพ่อคุณแม่."
มาตามบิดา. ก็ชื่อว่าความงาม ๕ อย่างนั้น อะไรล่ะ? พ่อ
ปุณณ. คือ ผมงาม, เนื้องาม, กระดูกงาม, ผิวงาม, วิ่งงาม.
ก็ผมของหญิงผู้มีบุญมาก เป็นเช่นกับกำนนกยูง แก้ปล่อยระชาย
ผนังแล้ว ก็กลับมีปลายอ่อนอันขึ้นอยู่, นี้ ชื่อว่าผมงาม. ริ้มฝึกนกเช่น
กับผลดวง (ลูก) ถึงพร้อมด้วยสีรบิดคิตดีทีแล้ว, นี้ ชื่อว่าหนองงาม,
ฟันขาวเรียบไม่ต่างกัน งดงามจูงระเบียบแห่งเพชร ที่ยากขึ้นดังไว
และดูระเบียบแห่งสังข์ที่เขาดีแล้ว, นี้ ชื่อว่าระคงงาม, ผิว
พรรณของหญิงคำไม่ลูกไม่ไล่ด้วยเครื่องประเทืองผิวเป็นต้นเลย ก็คำสนิท
ประหนึ่งพวงอุบลเขียว, ของหญิงขาว ประหนึ่งพวงดอกรัณณิกา,
๑. บาลีควรจะเป็น วรรณุกาถิที๚