ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระอิฐมปฐภูมิถูกจดแปล ภาค ๑ - หน้า 42
เทพฤดา. เกิดในเรือนแห่งตรกูล ในกรุงสวดี.
เทพพุทฺตร. เธอดำรงอยู่ในกรุงสวดีนี้นับสิ้นกลางเท่าไร ?
เทพฤดา. ขึ้นเผานี้ ดินฉันออกจากท้องนารดา โดยภาคอัน
ล่วงไป ๑๐ เดือน ในเวลาอายุ ๑๖ ปี ไปสู่ตรกูลผัว คลอดบุตร ๕ คน
ทำบุญมาทานเป็นต้น ปรารถนาถึงนาย มาบ่งเกิดแล้วในสำนักงานนาย
ตามเดิม.
เทพพุทฺตร. อายุของมนุษย์มีประมาณเท่าไร ?
เทพฤดา. ประมาณ ๑๐๐ ปี.
เทพพุทฺตร. เท่านั้นเองหรือ ?
เทพฤดา. ค่ะ นาย
เทพพุทฺตร. พวกมนุษย์ถือเอาอายุประมาณเท่านี้เกิดแล้ว เป็น
ผู้ประมาทเหมือนหลับ ยังกระไหล่งวลไหลวนไปหรือ ? หรือทำบุญมีทาน
เป็นต้น ?
เทพฤดา. พูดอะไร นาย, พวกมนุษย์มีประมาณเป็นนิตย์ ประหนึ่งง
คืออายุตั้งลงสูงไหลเกิดแล้ว ประหนึ่งว่าไม่แก่ตาย.
ความสงสัยเป็นอัมมาก ได้กลิ่นขึ้นแก่มาลากริเทพพุทฺรา
"ทราบว่า พวกมนุษย์ถือเอาอายุประมาณ ๑๐๐ ปีเกิดแล้ว ประมาณ
นอนหลับอยู่, เมื่อไรหนอ ? จึงจากพันทุกๆได้."
[๑๐๐ ปีของมนุษย์เท่า วันในสวรรค์]
ก็ค ๑๐๐ ปีของพวกเรา เป็นคืนหนึ่งวันหนึ่งของพวกเทพเจ้า ชั้น
ดาวดิ่งส์, ๓๐ ราศีโดยราศีนี้ เป็นเดือนหนึ่ง, กำหนดด้วย ๑๒