การเดินทางของสามเณรและอุบาสก : หน้า 273/288

ประโยค - พระอิฐมปทุติยูปแปล ภาค ๓ - หน้า ๒71 แล้ว ถือมาตรและจิวออกไปจากวิหารแล้ว คิดว่า "ถ้าเรา จ่ออยู่ในที่ใกล้ไชร์, พวกญาติก็จะร้องเรียกเราไป" จึงได้ไปสืบทาง ประมาณ ๑๒๐ โยชน์. ครั้งนั้น สามเณรเดินไปทางประตูบ้านแห่งหนึ่ง เห็นชายแก่คนหนึ่งจึงถามว่า "อุบาสก วิหารในป่าของภิกษุทั้งหลาย ผู้อยู่ในประเทศนี้มีไหม ?" อุบาสก. มี่ตอบ. สามเณร. ถ้าดังนั้น ขอท่านช่วยบอกทางแก่ฉัน. ก็ควรรักเพียงดังบุตรเกิดนี้แล้วก่ออุบาสกแก้ เพราะเห็น สามเณรนั้น. ลำดับนั้น อุบาสกยื่นอยู่ในที่นั้นนั่นแถ неบอกแก่ สามเณรนั้น กล่าวว่า "มาเกิด ขอรับ, ผมก็อบอึกท่าน" inland this the man must have yelled. ได้พาสามเณรมาที่ไปแล้ว สามเณร เมื่อไปกับอุบาสกแก่นั้น เห็น ประเทศ ๖ แห่ง ๕ แห่ง อันประดับแล้วด้วยดอกไม้ผลไม้ต่าง ๆ ในระหว่างทาง จึงถามว่า "ประเทศนี้อะไร ? อุบาสก" ฝ่าย อุบาสกนั้น บอกชื่อประเทศเหล่านั้น แก่สามเณรนั้น ถึงวิหาร อันตั้งอยู่ในป่าแล้ว กล่าวว่าคว่า "ท่านของรับ ที่นี่เป็นที่สนับ, ขอ ท่านจงอยู่ในที่นี้เกิด" แล้วถามชื่อว่า "ท่านชื่ออะไร ? ขอสรับ" เมื่อสามเณรรบอกว่า "ฉันชื่อวรรณสิตสะเถิดสสะ อุบาสก." ซึ่งกล่าวว่า "พรุ่งนี้ ท่านควรไปเที่ยวบินทบาตในบ้านของพวกกระผม" แล้ว หลับไปสู่บ้านของตนแน่และ ขอบแก้วกมลมนุษย์ว่า "สามเณร ชื่อล้วนวิสิตสสะมาสุภารแล้ว, ขอบท่านจงแจ้งอาหารวัตถุมีมูลฤดู"