การทำความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตและการเก็บเกี่ยวในธรรมะ : หน้า 46/288

ประโยคฺ - พระสังคพลภูมิรุกาแปล ภาค ๑ หน้าที่ 44 พระศาสดา. ภิกษุทั้งหลาย นางปรารถนาถึงสามีนัน จีหมามได้, มาลามาริเทพนุคร ในดวงสิงห์ เป็นสามีของนาง, นางเคลื่อนจาก ที่ประดับดอกไม้ของสามีนัน แล้ว ไปบังเกิดในสำนักสามีนันนั้นเองเอล็อท ภิกษุ. ได้วา อย่างนั้นหรือ ? พระเจ้าขา. พระศาสดา. อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย. ภิกษุ. นาเวช! ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายเน้อย (จริง) พระเจ้าขา เช้าตู นางองค์อาสพวกนางพระองค์ ตนเย็น ตามด้วยพยาครที่เกิดขึ้น พระศาสดา. อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า ชีวิตของสัตว์ ทั้งหลายเน้อย (จริง), เหตุนัน เป็งผู้กระทำที่สุด ยิ่งสัตว์ เหล่านี้ ซึ้งไม่อิ่ม ด้วยวัตถุคาม และกิเลสานันแลง ให้เป็นไป ในนำนางของตนเองแล้ว ย่อมพาเอกสัตว์ที่สำราญ รำไปไป ดังนี้ แล้ว ครับพระศาสดา นี่ว่า:- "มังจู ผู้ทำซึ่งที่สุด กระทำรม ผู้มีใจน้องใน อารมณ์ต่าง ๆ เลือกเก็บดอกไม้อยู่เทียว ผู้ไม่ อิ่มในนามทั้งหลายเน้น สู่สู่แนว." [[แก้รอด]] บรรดาบดเหล่านั้น บาทพระศาว่าว่า ปุปผานี เหวน ปวินตุ ความว่า ผู้มันเลือกเก็บดอกไม้คือความคุณทั้งหลาย อันเนื่องด้วย อัทภาพ และเนื่องด้วยเครื่องอุปกรณ์ เหมือนนายลาากร เลือก เก็บดอกไม้ต่างชนิดอยู่ในสวนดอกไม้ นั้นน่ะ. บาทพระศาสดาว่า พุทธสถานมณ นร' ความว่า ผู้มีจิต