พระอุ้มมาทุษฐอุกแปล ภาค ๑ หน้า 87 : หน้า 89/288

ประโยค - พระอุ้มมาทุษฐอุกแปล ภาค ๑ หน้า 87 แก้จิตของข้าพเจ้า, พวกเจ้าจงปิดประตูเถิด." เมือข้าปะตูออกแล้ว, เพราะผลบุญของนางวิลาขา โคตัวมีคั่งและแม่โคมนทั้งหลายก็กร โคลออกไปแล้ว. เมื่อพวกมนุษย์นั่งอยู่ในนั้นแล้ว, โคตัวมีกำลังหมันตัว และแม่โคมน หมันตัวออกแล้ว, (และ) ลูกโคตัวมีกำลัง มีจำนวนเท่านั้น ก็ออกไปแล้ว, พวกโคอุสภะของแม่โค นมเหล่านี้ก็ได้คลายตามไปแล้ว. ถามว่า "ก็โคทั้งหลายไปแล้วอย่างนั้น เพราะผลแห่งกรรมอะไร ?." แกว่า "เพราะผลแห่งทานที่นางวิลาขาถวายแล้วแก้อนุขุมน และสามเณรผู้ห้ามอยู่" โดยว่า ในกาลแห่งพระธัสสะสัมมา สัมพุทธเจ้า นางเป็นน้องสุดท้องของธิดาทั้ง ๓ ของพระเจ้ากิติ มีพระนามว่าสังฆทา เมื่อถวายบุญโศลกนานแก่อีก ๒ หมื่นรูป- แม่เมื่อกุหนุ่ยและสามเณรปิดปาตรห้ามอยู่ว่า "พอ พอ" ก็ยึรั้งสั่งว่า "เนื้อร่อย นี่อำน่าน" แล้วได้คว้าจีบ (อีก), เพราะผลแห่งกรรมนัน โควลานั้น มาเขา ห้ามอยู่ ก็ออกไปแล้วอย่างนั้น. ในเวลาที่เศรษฐีให้ทรัพย์ท่าน (แก็ดดอ) แล้ว ภีรยาของเศรษฐีได้พูดว่า "ทุกสิ่งอันท่านจัดแจงแล้วก็อาจจงเรา, แต่ฉันใช้ ชายหญิง ผู้ทำการรับใช้ ท่านมีได้จัดแจง, ข้ อันเพราะเหตุไร ?" เศรษฐี" (ที่เราไม่จัดเอง) เพื่อรู้คนผู้มีความรักและชังในตัวของเรา, เพราะเราจะจับคอพวกที่ไม่ไปบังคับผีส่งไปไม่ได้, แต่ในเวลาจะขึ้น