พระอุ้มมาทุษฐอุกแปล ภาค ๑ หน้า 87 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 3 หน้า 89
หน้าที่ 89 / 288

สรุปเนื้อหา

บทนี้พูดถึงผลแห่งกรรมที่เกิดจากการถวายทานของนางวิลาขา ซึ่งนำมาสู่การเคลื่อนไหวของโคและสัตว์เลี้ยง ภายในบริบทของพระธัสสะสัมมา สัมพุทธเจ้า และพูดถึงการทดสอบความรักหรือชังของเศรษฐีต่อผู้ที่ทำงานให้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับกรรมและการจัดการในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-กรรมและผลบุญ
-การถวายทาน
-เรื่องราวของนางวิลาขา
-บทบาทของเศรษฐี
-พระธัสสะสัมมา สัมพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอุ้มมาทุษฐอุกแปล ภาค ๑ หน้า 87 แก้จิตของข้าพเจ้า, พวกเจ้าจงปิดประตูเถิด." เมือข้าปะตูออกแล้ว, เพราะผลบุญของนางวิลาขา โคตัวมีคั่งและแม่โคมนทั้งหลายก็กร โคลออกไปแล้ว. เมื่อพวกมนุษย์นั่งอยู่ในนั้นแล้ว, โคตัวมีกำลังหมันตัว และแม่โคมน หมันตัวออกแล้ว, (และ) ลูกโคตัวมีกำลัง มีจำนวนเท่านั้น ก็ออกไปแล้ว, พวกโคอุสภะของแม่โค นมเหล่านี้ก็ได้คลายตามไปแล้ว. ถามว่า "ก็โคทั้งหลายไปแล้วอย่างนั้น เพราะผลแห่งกรรมอะไร ?." แกว่า "เพราะผลแห่งทานที่นางวิลาขาถวายแล้วแก้อนุขุมน และสามเณรผู้ห้ามอยู่" โดยว่า ในกาลแห่งพระธัสสะสัมมา สัมพุทธเจ้า นางเป็นน้องสุดท้องของธิดาทั้ง ๓ ของพระเจ้ากิติ มีพระนามว่าสังฆทา เมื่อถวายบุญโศลกนานแก่อีก ๒ หมื่นรูป- แม่เมื่อกุหนุ่ยและสามเณรปิดปาตรห้ามอยู่ว่า "พอ พอ" ก็ยึรั้งสั่งว่า "เนื้อร่อย นี่อำน่าน" แล้วได้คว้าจีบ (อีก), เพราะผลแห่งกรรมนัน โควลานั้น มาเขา ห้ามอยู่ ก็ออกไปแล้วอย่างนั้น. ในเวลาที่เศรษฐีให้ทรัพย์ท่าน (แก็ดดอ) แล้ว ภีรยาของเศรษฐีได้พูดว่า "ทุกสิ่งอันท่านจัดแจงแล้วก็อาจจงเรา, แต่ฉันใช้ ชายหญิง ผู้ทำการรับใช้ ท่านมีได้จัดแจง, ข้ อันเพราะเหตุไร ?" เศรษฐี" (ที่เราไม่จัดเอง) เพื่อรู้คนผู้มีความรักและชังในตัวของเรา, เพราะเราจะจับคอพวกที่ไม่ไปบังคับผีส่งไปไม่ได้, แต่ในเวลาจะขึ้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More