ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระฉิมปทปฏิญญาแปล ภาค ๑ หน้า 72
ของพระเจ้าพิมพิสาร ก็ได้มีคนผู้มโคะนับไม่ถ้วน ๕ คน คือ โชติยะ ๑
ชฎิล ๑ เมณฑกะ ๑ ปุณณภา ๑ กากัลยุ๎๑
[เมนเทกษณูให้บางวิสาขาขณปรับพระศาสดา]
ในท่านเหล่านั้น เมนเทกษณูนี้ ได้ทราบความทีพระศลด
เสด็จสูญครองของตน จึงเรียกเด็กหญิงวิสาหาสุณญชเศรษฐี
บุตรม มา กล่าวว่า "แม่หนู เป็นมงคล ทั้งแก่เจ้า ทั้งแก่เรา แม่หนู
กับพวกเด็กหญิงบริวารของเจ้า ๕๐๐ งั้นรบ ๕๐๐ คัน แว่นคล้อง
ด้วยทอง ๕๐๐ คัน (ไป) ทำการถวายรับพระศาสด" นางรำว่า
"ดีละ" แล้วได้ทำอย่างนั้น แต่เพราะความที่นางเป็นเด็กฉลาดใน
เหตุอันควรและไม่ควร นางจึงไปด้วยขน เท่าที่นาย (ไปได้) ลง
จากยานแล้ว ก็เดินดิ่งไปเฝ้าพระศาสดา ถวายบังคมแล้ว ได้ยิน
ณ ส่วนข้างหนึ่ง ครั้งนั้น พระศาสดาทรงแสดงธรรม ด้วยสามารถ
แห่งบูรพาจารย์ของนาง
[นางได้เสด็ปิดผลแต่เย่ ๑ ขวบ]
ในเวลาจบเทสนา นางพร้อมด้วยเด็กหญิง ๕๐๐ ตั้งอยู่ใน
โศลกปิดผลแล้ว ฝ่ายเมณฑกเศรษฐีแล เข้เฝ้าพระศาสดา ฟัง
ธรรมกถา ตั้งอยู่ในโศลกปิดผลแล้ว จึงนิมนต์เพื่อเสวยอาหารเช้า
ในวันรุ่งขึ้น องค์สภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ด้วยทรานี้อะ
โกนียะอันประดิษฐ์ที่เรือนของตน ได้ถวายบามทานโดยอุบายนี้แล
ตลอดทั้งเดือน พระศาสดา ประทับอยู่ในวิหารทินนคร ตามความพอ
พระฤทธิ์แล้ว ก็เสด็จกลับไป.