ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจัมปาทักษิณแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 20
"ขัตติยา แม้ไม่ประสูติพระโอรส ก็ได้รับครองชั้นทั้งหมด, ก็บังเกิด
นางจึงเป็นที่โปรปรานิ่งของพระราชา."
อำมาตย์หญิงฟังว่า "วัดลึกา" ไม่ค่อยชัด เข้าใจว่า
"วุตฑกะ" คริบเข้าเฝ้าพระราชาแล้ว ก็กราบทูลว่า "ขอเดชะ
ขอพระองค์จงทรงขนานพระนามพระภูมิว่าว วิตฑกะ" เถิด."
พระราชาทรงดำริว่า "คำว่า วุตฑกะ จักเป็นชื่อประจำ
ตระกูลเก่าของเรา" จึงได้ทรงนามพระนามว่า "วุตฑกะ."
[วุตฑกะเสด็จเยี่ยมค่ายสกุณ]
ต่อมา พระราชาได้พระราชทานตำแหน่งเสนาบดีวีรวุฑก- กุมารนั้น ในเวลาที่ขึ้นทรงพระเยาว์นั่นแหละ ด้วยตั้งพระว่าว่า "จะ
ทำให้เป็นที่โปรปรานของพระศลดา"
วุตฑกุญเป็นนัทรงโดยเครื่องบำรุงสำหรับกุมาร ใน
เวลามีพระชนม์ ๓ ขวบ ทรงเห็นของเล่นต่าง ๆ มีรุ้งช้างและรูปม้า
เป็นต้น ของกุมารเหล่าอื่น อันบุคคลมามากจากตระกูลยอง จึงถม
พระมารดาว่า "เจ้าแม่ ใคร ๆ เขานำธนูมาถามจากตระกูลยอง
ยายเพื่อพวกกุมารเหล่าอื่น, พระญาติไปร่ ๆ ย่อมไม่ส่งธนูารอะไร ๆ
มาเพื่อหมอฉัน (บ้างเลย), เจ้าแม่ไม่มีพระชนม์พระชนกหรือ?"
ที่นั่น พระมารดาจึงลงว่าสนั่นว่า "พ่อ เจ้าทะนเป็นยาย
ของเจ้ามือ, แต่ย่าอยู่ไกล, เหตุนี้ พวกท่าน (จิง) มิได้ส่งเครื่อง
บรรณาการอะไร ๆ มาเพื่อเจ้า."
ในเวลามีพระชนม์ครบ ๑๖ ปี พระภูมิจึงทูลพระมารดาดอีก