ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระบิสมาประมา- พระบิสมาประมาณแปลภาค ๓- หน้าที่ 186
ของท่าน" แล้วยังท่านนั้นให้บอก (มุมทรัพย์) ด้วยพระดำรัสว่า
"อนานนเศริย" ท่านจงบอกมุมทรัพย์ใหญ่ ๕ แห่งแก่บุตรของท่าน"
แล้วราชมงคลสิริเศรษฐีมิใช่ชื่อของนั้นให้ชื่อแล้ว มูลสิริเศรษฐีนั้น
ได้ดังพระศาสดาเป็นสรณะแล้ว พระศาสดามืออารงแสดงธรรม
แก่มูลสิริเศรษฐีนั้น จิงรัศพระคตนีวา : -
"คนพาล ย่อมเดือดร้อนว่า 'บุตรทั้งหลายของเรา
มีอยู่ ทรัพย์ (ของเรา) มีอยู่ , ตนเอง ย่อม
ไม่มีแต่บุตรทั้งหลายจักมีแต่ไหน ? ทรัพย์
จับมีแต่ไหน ?"
[[แสดงความคิดเห็น]]
พึงทราบนี้อความแห่งกานั้นว่า :-
"คนพาลย่อมเดือดร้อนด้วยความอยากในบุตร และด้วยความ
อยากในทรัพย์ว่า 'บุตรทั้งหลายของเรามีอยู่, ทรัพย์ของเรามีอยู่,' คือ
ย่อมลำบาก ย่อมถึงทุกข์; คือ ย่อมเดือดร้อน "บุตรทั้งหลายของ
เรา จนหยาหลายแล้ว," ย่อมเดือดร้อนว่า "อิจฉายอยู่," ย่อมเดือดร้อนว่า
"จักผายหาย." เมื่อในทรัพย์มิ่นนี้เหมือนกัน. คนพาลย่อมเดือดร้อน
ด้วยอาการ ๖ อย่าง ด้วยประการฉะนี้, คนพาลแม่พยายามอยู่ในที่
ทั้งหลาย มีทางบกและทางน้ำเป็นต้น ทั้งกลางคืนและกลางวัน โดยประ-
การต่าง ๆ ด้วยคำว่า "เราเห็นเสงบุรุษทั้งหลาย" ถือว่าผ่อนเดือดร้อน,
แม่ทำกรรมทั้งหลายก็การทำและการค้าขายเป็นต้น ด้วยคำว่า "เรา