ประชโภค - พระตรีมูรติวิชชาแปล ภาค ๑ หน้า 137 : หน้า 139/288

ประชโภค - พระตรีมูรติวิชชาแปล ภาค ๑ หน้า 137 อย่างนี้ว่า ‘ท่านไปหาพระสมณโคดมแล้ว จักได้อะไร ? ท่านง เข้าไปหาพระผู้เป็นเจ้าของเรา ถวายทานแก่พระผู้เป็นเจ้าหล่านั้น, ท่านงบอกแก่ร่ำก่อน พระผู้เป็นเจ้าก็หลายของท่าน ย่อมรู้ อะไร ?’ ครหทินน. “โอ้ ! นาย ท่านอย่าพูดอย่างนี้, ขึ้นชื่อว่าสิ่งที่พระ ผู้เป็นเจ้าพงษ์ของเรา จะไม่รู้อันใด, พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ย่อมรู้ เหตุที่เป็นอดีตและปัจจุบันทั้งหมด, กรรมวิธีกรรม มโน- กรรมทั้งหมด, ย่อมรู้เหตุที่ควรและไม่ควรรู้ทั้งหมดว่า “เหตุนี้” จักมี, เหตุนี้” จักไม่มี.’ สิริคุตต. ท่านพู่ว่า “พระผู้เป็นเจ้าของท่าน ย่อมรู้ ดังนี้ มิโช่หรือ ?’ ครหทินน. ข้าพเจ้าพูดอย่างนั้น. สิริคุตต. ถ้ามือเป็นเช่นนั้น, ท่านไม่บอกนี้ความนี้ก็เข้าว่า ตลอดกาลประมาณเท่านี้ นับว่าทำกรรมหนักแล้ว, วันนี้ ข้าพเจ้า ทราบอาณาแห่งบุญของพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายแล้ว, จงไปเกิดหาย, จงมินัติพระผู้เป็นเจ้าทั้งหลาย ตามคำของข้าพเจ้า. ครหทินน. ไปสำนักของพวกนิครนธ์ ให้วินิจฉันนั้นแล้ว กล่าวว่า “สิริคุตตสาหายของข้าพเจ้า นิมนต์ท่านเพื่อฉันวัน พรุ่งนี้.” นิกขณ. สิริคุตตพูดหาว่าท่านเองหรือ ? ครหทินน. อย่างนั้น พระผู้เป็นเจ้า.