พระบิดาและพระอาจารย์ในประวัติศาสตร์ : หน้า 17/288

ประโยค๒ - พระบิดามีพระอุปผาติผู้อภัสภาค ๑ หน้า ๑๕ แล้วจึงถวายปฏิญญา พวกกระผมไม่สามารถจะอยู่ในที่นี้ได้ จึงอยู่ในที่ (พอ) ฟังความเป็นไปของท่านอาจารย์ได้ ซึ่งไม่ไกลจากที่นี้" ดังนี้ พากันให้พระอาจารย์แล้วหลีกไป อาจารย์อยู่กับอัณฑวลิขสิทธิอกัปปะ (เท่านั้น). พระราชเสด็จมาสู่ที่บำรุง ตรัสถามว่า "พระผู้เป็นเจ้าทั้งหลายไปไหน ?" เกสวดคาบสวดว่า "มหาบพิษ พวกคาบสบ่ท่านนั้นบอกว่า 'พวกกระผมรำบาญใจ' ดังนี้แล้ว ก็ไปสู่วิถีประเทศ" กาลต่อมาไม่นานนัก แม้ป้าบาดสะ (ก็) รำบาญแล้ว แม้ถูกอาจารย์ห้ามอยู่อบ ๆ ก็กล่าวว่า "ไม่อา" แล้วก็หลีกไป แต่มันปากบาดสั้น ไม่ไปสำนักของพวกคาบสบ่นอกนี้ คอยฟังข่าว ของอาจารย์อยู่ในที่ไม่ไปล่นัก ในกาลต่อมามีอาจารย์คิดถึงพวกอัณฑวลิข โรคในท้องก็เกิดขึ้น พระราชสั่งให้แพทย์ย่อยาโรคในท้องก็สงบได้. พระคาบสจึงพูดว่า "มหาบพิษ พระองค์ทรงพระประสงค์จะให้โรคของอาคมภาพสงบหรือ ?" พระราชา ข้าแต่ท่านผู้เจริญ หากว่าข้าจะอาอา ก็พึงทำความผาสุกแก่ท่าน เดี๋ยวนี้แหละ. คาบส. มหาบพิษ หากว่าพระองค์ทรงปรารถนาความสุขแก่อาคมภาพไร้ร์ โปรดส่งอาคมภาพไปสำนักพวกอัณฑวลิขิด.