พระธัมมปฏิญาณแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 29 : หน้า 31/288

ประโยค - พระธัมมปฏิญาณแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 29 หลบหนีไป. พันธู เสนาบดีนั้น ยังประเทืองนั่นให้ลงรบเรียนแล้ว (ก็) กลับมา. ลำดับนั้น ทหารเหล่านั้นก็ ตัดสิน รัฐสนาบดีพร้อมกับ บุตรทั้งหมด ในที่ใกล้พระนคร. [นางมัลลิกา เทวีไม่มีความเสียใจ] วันนั้น นางมัลลิกา เทวี นิมน์พระอัครสาวะทั้ง ๒ พร้อมทั้ง ภิญญู ๕๐๐ รูป. ครั้นในเวลาเช้า พวกคนได้นำหนังสือมาให้นาง เนื่องความว่า "โจรตัดศรียะ สามีรอทั้งบุตรของท่าน." นางรู้เรื่องนั้นแล้ว ไม่บอก ใคร ๆ พับหนังสือใส่ไว้ในพกผ้า อังสิกฎสูงส่งรี่ไป. ขณะนั้น สาวใช้ของนางถวายัดแก้กินแล้ว นำาด เนยใสมา ทำดัดแปลงหน้าพระเณร พระธรรมสนาบดีกล่าวว่า "สิ่งของมึฉันแตกเป็นธรรมดา ก็แตกไปแล้ว, ใคร ๆ ไม่ควรคิด." นางมัลลิกาเทวี นำเอาหนังสือออกจากพกผ้า เรียนท่านว่า "เขานำหนังสืออันนี้มาให้ดิฉัน เนื่องความว่า 'พวกโจรตัดศรียะ บิดาพร้อมด้วยบุตร ๑๒ คน,' ดิฉันแสดงคำเรื่องนี้แล้ว ถึงไม่คิด; เมื่อ (เพียง) ถามเนยใสแตก ดิฉันจักคิดอย่างไรเล่า ? เข้านะ." พระธรรมสนาบดีกล่าวว่า คำเป็นต้นว่า :- "ชีวิตของสัตว์ทั้งหลาย ในโลกนี้ ไม่มีมิต ใคร ๆ ก็ไม่ได้ ทั้งผัดเญื่อ ทั้งน้อย, และชีวิตนั้น ชำประกอบด้วยทุกข์."