นางวิสาขาและความสามารถแห่งกำลัง : หน้า 103/288

ประโยค - พระอิฐม Buddha กรอบแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 101 ทรามว่าว นางมีมุตร ๑๐ คน มีมิจฉา ๑๐ คน บรรดาครูต (ชายหญิง) เหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ ได้มีมุตรคนละ ๑๐ คน มีมิจฉา คนละ ๑๐ คน บรรดา หลานเหล่านั้น คนหนึ่ง ๆ ได้มีกุตรคนละ ๑๐ คน มีมิจฉา คนละ ๑๐ คน, จำนวนคน ได้ตั้ง ๒,๔๐๐ คน เป็นไปด้วยความสามารถแห่งความสัปปิใจ แห่งมุตรหลานและเหลน ของนางวิลาขานั้น อย่างนี้ ด้วยประกาศนะ นางวิสาขาเอง ก็ได้อายุ ๑๒๐ ปี ชื่อว่าหงมอกิบศรีระแม่เส้น หนึ่ง ก็ไม่มี นางได้เป็นประหนึ่งเด็กหญิงรุ่นอายุรว ๑๖ ปี เป็นนิตย์. ชนทั้งหลาย เห็นนางมีมุตรและหลานเป็นบริวารเดินไปวิหาร ย่อมถาม กินว่า "ในหญิงเหล่านี้ คนไหน นางวิสาขา ? ชนผู้เห็นนางเดินไป อยู่ ย่อมคิดว่า "บัดนี้ของเดินไปหน่อยเกิด, แม่เจ้าของเราดิ้นไปอยู่ เทียว ย่อมงาน" ชนที่เห็นนางยืน นั่ง นอน ก็ย่อมคิดว่า "บัดนี้ งงนอนหน่อยเกิด, แม่เจ้าของเรานอนแล้วแน่ ย่อมงาน." นางได้เป็น ผู้อ้อนใคร ๆ พูดไม่ได้ว่า "ในอิทธาบกัน ๔ นางย่อมไม่งามในอิทธาบ ชื่อโน้น" ด้วยประกาศนะ นี้ นางวิสาขานั้น ย่อมทรงกำลังเท่าช้าง ๕ เชือก พระราชาทรงดับว่า "ได้ตราบว่า นางวิสาขา ทรงกำลัง เท่าช้าง ๕ เชือก" ในเวลานางไปวิหารฟังธรรมแล้วกลับมา มีพระ ประสงค์จะทดลองกำลัง จึงรับสั่งให้ปล่อยช้างไป ช้างนั้นงูน ใว้ง รีเข้าในนางวิสาขาแล้ว หญิงวิริาของนาง ๔๕ บางพวกวิ่งหนีไป, บางพวกไม่ละนาง, เมื่อนางวิสาขาถามว่า "อะไรกัน ๆ ?" จึงบอก ว่า "แม่เจ้า ได้ตราบว่า พระราชาทรงประสงค์จะทดลองกำลัง แม่เจ้า จึงรับสั่งให้ปล่อยช้าง" นางวิสาขา คิดว่า "ประโยชน์