พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 168 : หน้า 170/288

ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 168 ปล่อยสัตว์เหล่านั้น จากเครื่องจองจำแล้ว บรรดามนุษย์และสัตว์เหล่านั้น หญิงและชายทั้งหลาย พ้นจากเครื่องผูก สานศรีษะแล้ว ไปสู่เรือนของตน กล่าวสรรเสริญพระคุณแห่งพระนางมัลลิกาว่า "เราทั้งหลายได้ชีวิตเพราะอาศัยพระองค์ใด ขอพระนางมัลลิกา-เทวีพระองค์นั้น ผู้เป็นพระแม่เจ้าของเราทั้งหลาย จงทรงพระชนม์อยู่ตลอดฤดูกาลนานเทอญ" ในเวลาเย็น ภิกษุทั้งหลายสนทนากันในโรงธรรมว่า "น่าแสรรเสริญ! พระนางมัลลิกานี้ฉลาดหนอ ทรงอัดพระปัญญาของพระองค์ได้ให้ชีวิตทานแก่ชนนีประมาณเท่านี้แล้ว" [พระนางมัลลิกาเคยช่วยทุกข์คนในชาติก่อน] พระศาสดาเมื่อด่านแล้ว ดรัสถามว่า "ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เธอทั้งหลาย นั่งประชุมกันด้วยอฉันอะไรหนอ?" เมื่อภิกษุทั้งนั้น กราบทูลว่า "ด้วยฉันคำชื่อฉัน" จึงตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย พระนางมัลลิกา ทรงอาศัยพระปัญญาของตน ให้ชีวิตทานแก่มหาชนในบัดนี้เท่านั้นหามิได้ ถึงในภายหลัง พระนางก็ได้ให้แล้วเหมือนกัน" เมื่อจะทรงประกาศความนั้น จึงทรงนำอิฎกนามมา (ตรัส) ว่า:- "ในอดีตกาล โอรสของพระเจ้าพรพระนาสิพ้าไปสู่สุโขทัยตร้นหนึ่งแล้ว ทรงอ้อนวอนเทวาอุตะวะฤกษ์ ณ ตันไตรนั่นว่า "ข้าแต่เทวราช ผูเป็นเจ้า ในชมพุวิบวนี้ มียพระราชา ๑๑๑ พระอัครมหาสิทธิ ๑๑๑ ถ้า ข้าพเจ้าได้รำชมบุตรโดยกลลวงไปแห่งบิดาไซร้ ข้าพเจ้าจักทำพลีด้วยเลือดในลำคอของพระราชาและพระอัครมหาสิทธิเหล่านั้น" พระ