พระมหากัสสปเถรานสูตร : หน้า 128/288

ประโยค - พระธรรมปฐුฏฐุตถูภาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 126 [มหากัสสปเถรานสูตร] เพราะเหตุนัน พระธรรมสังคากาจารย์ จึงกล่าวว่า :- "สมณะหนึ่ง พระผุ้งพระอภากา ประทับอยู่ในพระมหาวันกลนท- นิวาสสถาน ใกล้กรุงราชคฤห์ ก็โดยสมเด็จนั้นแล ท่านพระมาท- กัสสป อยู่ปีปะฤติภูา นั่งเข้าสมอสิ่งอย่างหนึ่ง โดยบัลลังก์ เดียว สิน ๓ วัน ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสป โดยล่วง ๓ วันนั้น จึงออกจากสมธิธินั้น ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสป เผื่อออกจาก- สมธิธินั้นแล ได้ความปริวริตอย่างนี้ว่า "ใบนหนอ? เราพึง เข้าไปสู่รฐชคด์ เพื่อบิณทบุตร" ก็โดยสมเด็จนั้นแล เทวา ประมาณ ๕๐๐ ถึงความบวงวาย เพื่อจะให้ท่านพระมหากัสสป ได้บิณทบุตร ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสป ห้ามเทวดาประมาณ ๕๐๐ เหล่านั้นแล ในเวลเช้า นุ่ม (สงบ) แล้ว ถามอ ตระและอีวร เข้าไปสู่รฐชคด์ เพื่อบิณทบุตร ก็โดยสมเด็จนั้นแล ท้าวสักกะ ผู้เป็นอจรมแห่งเทวา เจ้า ทรงประสงค์จะถวายบิณทบานตก แก่ท่าน พระมหากัสสป ทรงนิรามนิยมเป็นช่างลูก ทอหมอกุ๋ย อุอรัญญา นามว่า สุตตตา คงตลอด ครั้งนั้นแล ท่านพระมหากัสสป ที่ประทับอยู่ของท้าวสักกะ ผู้เป็นอจรมแห่งเทวาเจ้า มีอยู่โดยทิศภาคใด เข้าไปหาแล้ว โดยทิศภาคนั้น; ท้าวสักกะ ผู้เป็นอจรมแห่งเทวาเจ้า ได้ทอด พระเนตรเห็นแล้วนั้น ซึ่งท่านพระมหากัสสปดำรงดำมา แต่ที่ไกล