ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- พระบรมโปเติฐภูมิแปล ภาค ๑- หน้าที่ 162
นั่น พระศาสดา ตรัสกับพระราชานั้นว่า "พระองค์อย่างทรงหวาด-หวั่นเลย มหาพิษ, อันตรายไม่มีแก่วิพระองค์, สัตว์ทั้งหลาย ผู้มีกรรมมา เมื่อกระทำกุศลของตน ๆ ให้แจ้ง จึงกล่าวอย่างนี้."
พระราชา ทูลว่า "กิริยามออะไร? อันสัตว์เหล่านั้นจะทำไว้ พระเจ้าข้า."
[พระศาสดาทรงแสดงโทษปราบกิจกรรม]
พระผู้มีพระภาค เมื่อจะทรงแสดงกรรมของสัตว์บรรล้นนั้น จึงตรัสว่า "ถ้ากรรมนั้น พระองค์จงทรงสตบ มาหาพิรษ" แล้ว
ทรงนำอดีตนาม (ตรัส) ว่า:-
"ในอดีตกาล เมื่อมนุษย์มีอายุ ๒ หมื่นปี พระผู้มีพระภาค
พระนามว่า กัสสป อุบัติขึ้นในโลก เสด็จเที่ยวอาศัยไปกับพระ-
จินฺตลภ ๒ หมื่น ได้ลังค์ถึงกรุงเทพฯ ชาวกรุงเทพฯ ๒ คนบ้าง ๓ คนบ้าง มากกว่าบ้าง รวมเป็นพวกเดียวกัน ยิ่งคัณดูทนให้ เป็นไปแล้ว. ในกาลนั้น ในกรุงเทพฯมีเศรษฐีผู้รับอรุณ ๔ คน มี
สมบัติ ๔๐ โกกิ เป็นสุขกัน เศรษฐีบรรดานั้น ปรึกษากันว่า "ใน-
เรือนของพวกเรามีทรัพย์มาก, พวกเราจะกระทำอะไรด้วยทรัพย์นั้น."
เมื่อพระพุทธเจ้าเห็นปานนั้น เสด็จเทิวาริไปอยู่ บรรดาเศรษฐีบรรดาเหล่านั้น มีได้กล่าวว่า "พวกเราจักรวาญทาน จัก-
กระทำบูชา จักรักษาศีล," คนหนึ่งก็กล่าวอย่างนี้ก่อนว่า "พวกเรา ดื่มสุราเพิ่ม เกี่ยวกับเนื้อที่มีสอาย จักเทียวไป ชีวิตนี้ของพวกเรา จักมีผล."