พระธัมมปทัฏฐ конкретาแปล ภาค ๑ : หน้า 135/288

ประโยค๙ - พระธัมมปทัฏฐ konkretาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 133 ครั้งนั้นแด พระผู้มีพระภาค ได้เสด็จไปสู่ที่พระเกษ นำศัตรามา นอนอยู่แล้ว พร้อมด้วยภิกษุเป็นอันมาก. ขณะนั้น มาจผู ้ลามก คิดว่า "ปฏิสนธิวิญญาณของพระโพธิสัตว์ ตั้งอยู่แล้วในที่ไหนหนอ แล?" ดังนั้นแล้ว เป็นฉุกกลุ่มวุ่นและก่อนเมฆ แสงหวาหวิญญาณ ของพระเถระในทิสร์ทั้งปวง. พระผู้มีพระภาค ทรงแสดงความมีมาร นั้น เป็นฉุกและก่อนเมฆนั้น แก่ภิกษุทั้งหลายว่า "ภิกษุ ทั้งหลาย มาจผู ้ลามกเช่นนี้ภญาณไม่ตั้งอยู่เลย ปริณิพพาน แล้ว." แม้มาร เมื่อไม่อาจเห็นที่ตั้งวิญญาณของพระโพธิสัตว์นั่นได้ จึงแปลงพคึเป็นบาป ก็พินิสีเลื่อมดูดผลผละตน เข้าไปเฝ้าพระ ศาสดา ทูลถามว่า:- "บำพระองค์เที่ยงแสวงหายู ในเบื้องบน เบื้องต่ำ เบื้องวง ทิศใหญ่ ทิศน้อย ก็ไม่ได้ ประสบ, พระโพธิสัตว์นั่นไปแล้ว at ที่ไหน?" ครั้งนั้น พระศาสตราระกมารนั่นว่า:- "ภิกษุชื่อโคสกะ เป็นปราชญ์ สมบูรณ์ด้วย ปัญญาเครื่องทรงจำ มีมาน ยินดีแล้วในถนน ในภาคฤดู เมื่อประกอบความเพียรทั้งกลางวัน กลางคืน ไม่ไปดีชีวิต ชนะเลานึงมั่งจนได้