ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมปทัศน์ฉบับแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 117
ไปวนลมไม้ได้, คันชาติจ ๓ อย่างเหล่านี้แล คือ กลิ่นเกิดจากราก, กลิ่นเกิดจากแก่น, กลิ่นเกิดจากดอก. พระเจ้าข้า กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปตามลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปวนลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปวนลมและทวนลมก็ได้, คันชาติจนั้น บางอย่าง มีอยู่หรือหนอแล ?"
[พระศาสดาทรงเจาะปัญหา]
ครั้งนั้น พระผู้มพระภาค เมื่อจะทรงเจอปัญหาแก่ท่าน จึงตรัสว่า "อานนท์ กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปตามลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปวนลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปตามลมและทวนลมก็ได้, คันชาติจนั้น มีอยู่?"
พระอานนท์ พระเจ้าข้า ก็กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปตามลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปวนลมก็ได้, กลิ่นของคันชาติจใด ฟุ้งไปตามลมและทวนลมก็ได้, คันชาติจั้นเป็นไฉน ?
พระศาสดา กล่าวว่า "อานนท์ หญิงกิณาม ชายกิณาม ในบ้านหรือในนาคตใด ในโลกนี้ เป็นผู้คู่พระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่ทิ้ง, เป็นผู้ถึงพระธรรมว่าเป็นที่ทิ้ง, เป็นผู้ถึงพระสงฆว่าเป็นที่ทิ้ง, เป็นผู้คั้นจากการทำสัตว์มีชีวิตให้ตกต่ำ, เป็นผู้กลัวเวทนา จากการถีอเอาของสิ่งของที่เขามาได้ให้, เป็นผู้กลัวจากการประพฤติผิดในความ, เป็นผู้กลัวเวทนา จากการกล่าวเท็จ, เป็นผู้กลัวจากจะแพร่แผ่นความประมาท คือการดื่มน้ำมาได้แก่สุขะและมะระ; เป็นผู้มีศีล มีถวายธรรม; มีใจความตะหนี่เป็นลานไปปราศแล้ว มีเครื่องบริจาคอันสละ"