สนทนาเกี่ยวกับภรรยาและเศรษฐี : หน้า 50/288

ปรโสดงความคิดเห็น - พระธัมมปริปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 48 แม่เมื่อครรยก่ออย่างนั้น เขาก็ไม่กล่าวอะไร คงนอนเงียบ เสียงเพราะกลัวเสียทรัพย์ ลำดับนั้น ถรรยา กล่าวว่า เขาว่า "บอกเกิด นาย ท่านอยากอะไร ?" ลำดับนั้น ถรรยา กล่าวว่า เขาว่า "บอกเกิด นาย ท่านอยากอะไร ?" เขาเป็นเหมือนคำพูดไว้ ตอบว่า "ฉันมีความอยาก." ภรรยา. อยากอะไร ? นายว. เศรษฐี. ฉันอยากกินขนมเบื้อง. ภรรยา. เมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไม ท่านไม่บอกแก่ฉัน ท่าน เป็นคนจม วิ่งเหงระนอ เป็นคนจนหรือ ?, บัดนี้ ดิฉันจั๋งทอดคงเมื่องให้พอแก่คนที่อยู่ใน ลักษณิกนทั้งสิ้น. เศรษฐี. ประโยชน์นะไรของเธอด้วยคุณพวกนั้น พวกเขา ทำงานของตน ก็รับกิน (ของตน). ภรรยา. ถ้าจะเป็นเช่นนั้น ดิฉันจั๋งทอดคงเมื่องให้พอแก่คนที่อยู่ใน ครอกเดียวกัน. เศรษฐี. ฉันรู้ความที่เธอเป็นคนรวยทรัพย์ละ. ภรรยา. ดิฉันจะทอดให้พอแก่กันทั้งหมด (ที่อยู่) ในที่ใกล้ เรือนนี้. เศรษฐี. ฉันรู้ความที่เธอเป็นคนมีอาชีว่างว่างขวางละ. ภรรยา. ถ้าจะเป็นเช่นนั้น ดิฉันจะทอดให้พอแก่สักว่าลูกเมียท่าน เท่านั้นเอง. เศรษฐี. ประโยชน์อะไรของเธอด้วยคนพวกนั้น. ภรรยา. ก็ฉันจะทอดให้พอแก่ท่านและดิฉันหรือ ?