ข้อความต้นฉบับในหน้า
คงเป็นปกติอยู่เนืองเอง; ก็และ พระเสนามุ่งและอาสามุ่งนิ ครั้งเที่ยวไป
อย่างนั้นออกมาแล้ว, พระเสนานี้ปูสยามภูมิ นั่ง ณ ที่ ๆ สบายด้วยน้ำ
ภายนอกบ้านก่อนแล้ว พิจารณา (อาหารบำบัด) ด้วยสามารถ
แห่งการเปรียบด้วยน้ำมันหยอดพลาม ฝีปิดแผล และเนื้อแห่งกูร
แล้วฉันบำบัดบาด หลบเข้าไปสูู่ไพรสนที่เห็นป่านนั้น พิจารณา
กัมมัฏฐานเป็นไปภายใน กระทำมรรค ๔ และผล ๔ ให้อยู่ในมือ
ให้ได้, ส่วนพระเสนานี้ ประกอบการอยู่สายในกุฎรรมณเมื่อง ๆ.
บันฑิตพึงทราบความที่มุนนี้น่าจะเห็นสมกับแผงลุงโดยการกระทำ
น้ำหวานเช่นนี้. ในกาลขณะเท่า ชนเป็นอันมาก บรรลุธีผลทั้งหลาย มี
โสดายตีผลเป็นดังนั้น.
พระคาถาด ครับรัฐพระธรรมเทศนานี้แล้ว เพื่อจะประกาศ
คุณของพระเณรแม่ให้อยู่ จึงคิดว่า "ภิญททั้งหลาย โมคลัลนะ
กรมานเศรษฐีผู้มีความตระหนึในบัดนี้เท่านั้นก็หาไม่, แม้ในกาลก่อน
เธออีกกรานเขาแล้ว ให้รู้ความเกี่ยวเนื่องกันแห่งกรรมและแห่ง
กรรมเหมือนกัน" ดังนี้แล้ว เมื่อตราขอประกาศเนื้อความนี้ ทรงนำ
อดีตนิทาน (มาสาธก) ตรัสอิสลิสาสำคัญว่า :-
"คนทั้ง ๒ เป็นคนกระจอก คนทั้ง ๒ เป็นคน
ข่อน คนทั้ง ๒ เป็นคนมิตรแท้ คนทั้ง ๒ มี