พระศาสดาและอัฏฐ์อัฏฐ์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 150/288

ครหทินนั นันเท็จ นาย, ตุมปลาทั้งนั้น. เสรีคุตณ์ ช่างเกิด, ท่านจงไป, จงตรวจดูข้าวอายเป็นต้น ในทุมเหล่านั้น. ในขณะนั่นนเอง ขายายุในทุ่มทั้งหลายใด อนครทินนั่นนั้น บอกแล้ว, ทุมเหล่านั้น เติมด้วยข้าวอายแล้ว, ภาคเป็นต้น ในทุ่ม เหล่าใด อนครทินนบอกแล้ว, ทุมเหล่านั้น ได้เติมแล้วด้วยภาค เป็นต้นเทียว .เพราะได้เห็นตามนั้น สรีระของครหทินนํ เติมด้วยดี และปราโมทย์แล้ว, จิตเลื่อมใสแล้ว. เจ้างาคลิกสูงสุดมีพระ พุทธเจ้าเป็นประมุข โดยความเคารพ ใครจะให้ทรงทำอนิจน จึงรับบาตรของพระศาสดา ผู้ทรงทำกิจเสร็จแล้ว. [สัตว์ไม่รู้คุณพระศาสนาเพราะไรปัญญา] พระศาสดา เมื่อจะทรงทำอนุโมทนา ตรัสว่า "สัตว์ลำนี้" ไม่รู้คุณแห่งสาวกของเรา และแห่งพระพุทธศาสนา เพราะความไม่มี ปัญญาจับนั่นเอง, สัตว์ผู้วันในปัญญาจักู๋ ชื่ออัฏฐ์อัฏฐ์ ชื่อว่าสิญจา" ดังนี้แล้ว, ได้ตรัสพระอาณาจักรนี้ว่า :- "ดอกบัวมีลินดี พึ่งกิดในกองหยากเยื่อ อัน บุคคลทิ้งแล้วใกล้กายใหญ่ ดอกบัวนั้น พิงเป็นที่ ชอบใจ ฉันใด, สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อ