ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ประเสริฐ : หน้า 14/580

ธรรมะเพื่อประช ชีวิตที่ประเสริฐ ๑๑ แล้วไปยึดติดกับสิ่งเหล่านั้นโดยเข้าใจว่าจะให้ความสุขที่แท้จริงได้ แต่ตลอดชีวิตที่ผ่านมา กลับไม่เคยพบกับความสุขที่แท้จริง เพราะแสวงหาผิดที่ และยังทำให้กิเลสพอกพูนขึ้นอีกด้วย ในที่สุดก็ยังคงทุกข์ทรมานอยู่นั่นเอง การประพฤติพรหมจรรย์ คือ การประพฤติอันประเสริฐ เพื่อป้องกันไม่ให้กิเลสกลับฟูขึ้นมาอีกจนกระทั่งหมดสิ้นไปในที่สุด พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงตรัสว่า การประพฤติพรหมจรรย์เป็น อุดมมงคลอย่างหนึ่งของชีวิต แม้แต่พระองค์เอง กว่าจะมาเป็น พระสัพพัญญูพุทธเจ้า เป็นบรมครูของเรา ทรงสละความสุขที่ สมบูรณ์พรั่งพร้อมในทางโลก ตัดใจออกบวชประพฤติพรหมจรรย์ มานับภพนับชาติไม่ถ้วน ทรงเห็นความจริงของชีวิตว่า เป็นทุกข์ และตระหนักในคุณค่าของการประพฤติพรหมจรรย์ ดังเรื่องราว ในอดีตที่พระพุทธองค์ได้ตรัสเล่าให้ภิกษุทั้งหลายฟังว่า *ครั้งหนึ่งภิกษุทั้งหลายกำลังสนทนาธรรมกันในธรรมสภา ต่างพากันกล่าวสรรเสริญคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “ถ้าพระทศพลจะทรงครองเรือน ก็จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ มีพระโอรสกว่าพันเป็นบริวาร แด่พระองค์ ทรงสละราชสมบัติมากมายอย่างนี้ เพราะทรงเห็นโทษในกาม *มก. ยุธัญชัยชาดก เล่ม 50 หน้า ๖๒