ความสำคัญของดวงจิตในพระธรรม : หน้า 511/580

Boประช สำคัญที่ดวงจิต ๕๑๐ เมื่อถูกถามตรงๆ เช่นนั้น โดยวิสัยของบัณฑิต จะไม่ เป็นคนที่โอ้อวด อุบาสิกาจึงตอบเลี่ยงไปว่า “ท่านผู้เจริญ ภิกษุ ที่รู้วาระจิตของคนอื่นมีมากมาย” เมื่อได้ฟังคำตอบดังนั้น ท่าน ยังซักถามเพื่อให้ได้รับคําตอบอีกว่า “อาตมาไม่ได้ถามถึงคนอื่น ถามเฉพาะตัวท่าน” ถึงกระนั้นก็ตามอุบาสิกาก็ยังไม่ตอบตรงๆ แต่กลับบอกว่า “ธรรมดาคนทั้งหลายที่รู้วาระจิตของคนอื่น ย่อมทำอย่างนั้นๆ ได้” เมื่อแน่ใจแล้วว่าอุบาสิกานี้รู้วาระจิตของตนจริงๆ ท่าน จึงกลับมาคิดใคร่ครวญว่า “กรรมนี้หนักหนอ ธรรมดาปุถุชน ย่อมคิดถึงอารมณ์อันงามบ้างไม่งามบ้าง ถ้าเราจักคิดสิ่งอันไม่ สมควรแล้ว อุบาสิกานี้จะรู้ทันเราเหมือนจับโจรได้พร้อมด้วย ของกลาง อย่ากระนั้นเลย เราควรหนีไปเสียจากที่นี้จะดีกว่า” แล้วจึงลาอุบาสิกาไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ถึงแม้ว่าอุบาสิกา จะทัดทานให้อยู่ต่อก็ตาม เมื่อไปถึงพระพุทธองค์ได้ตรัสถามเธอว่า “ภิกษุ เธออยู่ในที่นั้นไม่ได้หรือ” ภิกษุนั้นกราบทูลว่า “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ไม่อาจอยู่ในที่นั้นได้” แล้วกราบทูลเรื่องทั้งหมด ให้ทรงทราบ พระบรมศาสดาตรัสว่า “ภิกษุ เธอควรอยู่ในที่นั้นแหละ” ท่านปฏิเสธว่าไม่สามารถอยู่ได้ พระพุทธองค์จึงตรัสถามว่า