ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มุ่งสู่โลกุตรธรรม
๒๐๔
สมบัติ ท่านกลับตอบปฏิเสธ แล้วแสดงธรรมเทศนาถวายว่า
“ดูกรมหาบพิตร พระองค์ทรงเห็นผลบุญอย่างเดียว ส่วน
อาตมภาพเห็นทั้งผลบุญและผลบาปที่สั่งสมไว้ จึงสำรวมระวัง
อาตมภาพไม่ได้ปรารถนาราชสมบัติ หรือความเป็นพระเจ้า
จักรพรรดิเลย เพราะชีวิตของเราในโลกนี้ มีกำหนดร้อยปี เป็น
อย่างมาก แล้วก็ต้องละโลกนี้ไป เราจะมัวเพลิดเพลินในสมบัติ
อันเป็นของไม่เที่ยงอยู่ทำไม”
พระราชาตรัสตอบว่า “ถ้อยคำของพระคุณเจ้าเป็นคำจริง
แต่ว่าข้าพเจ้ายังพอใจ และยินดีในเบญจกามคุณอยู่ คงสละได้ยาก
เหมือนช้างจมอยู่ในท่ามกลางหล่ม ยากที่จะถอนตนขึ้นจากหล่ม
ได้ ข้าพเจ้ายังไม่สามารถปฏิบัติตนตามทางของนักบวชได้หรอก
บุตรจะมีความสุขได้ด้วยวิธีใด มารดาบิดาฟังพร่ำสอนบุตรด้วย
วิธีนั้น ขอให้พระคุณเจ้าแนะนำทางไปสู่สวรรค์ ที่จะทำให้มี
ความสุขในเบญจกามคุณที่ยิ่งขึ้นไปเถิด”
พระฤๅษีจึงแนะทางไปสู่สวรรค์ว่า “มหาบพิตร ชีวิต
ของสัตว์ทั้งหลาย ถูกชรานำไปสู่ความตาย อายุของสัตว์เป็น
ของน้อย เมื่อนรชนถูกชรานำเข้าไปสู่ความตาย จะหาผู้ต้าน
ทานไม่ได้ มหาบพิตรอย่าได้ทำกรรมที่มีทุกข์เป็นผล ซึ่งจะนำไป
สู่นรก ถ้าพระองค์ไม่สามารถละสุขในเบญจกามคุณได้ ก็จงเริ่ม