ธรรมะเพื่อประช : หน้า 145/580

ธรรมะเพื่อประช พระปิณโฑลภารทวาชเถระ (๒) ๑๔๔ เพื่อฟังธรรม ครั้นได้สดับพระธรรมเทศนาแล้ว ก็ทูลขออุปสมบท ในพระธรรมวินัย พระพุทธองค์ทรงอนุญาตให้บวช ครั้นบวชแล้ว ท่านก็ไม่ประมาทในการบำเพ็ญสมณธรรม เจริญสมถะและ วิปัสสนากรรมฐาน ใช้เวลาไม่นานนัก ก็สามารถทำใจหยุดนิ่ง ดิ่งเข้ากลางได้ ในที่สุดก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ พร้อมทั้ง ปฏิสัมภิทาญาณ ๔ เป็นผู้ทรงอภิญญา ได้บรรลุจุดหมายปลาย ทางของชีวิต จากเรื่องนี้ เราจะเห็นได้ว่า การบังเกิดขึ้นของดวงอาทิตย์ ย่อมขจัดความมืดในดวงตาแก่สรรพสัตว์ได้ฉันใด การอุบัติขึ้น ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็สามารถขจัดธุลีคือกิเลส ซึ่ง เป็นความมืดในดวงใจของสรรพสัตว์ทั้งหลายได้ ฉันนั้น การ ได้พบเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงเป็นยอดแห่งทัสสนานุต- ตริยะ พวกเราเอง แม้จะไม่มีโอกาสได้พบพระพุทธองค์ แต่ก็ยัง คงมีค่าสอนอันบริสุทธิ์ ที่พระบรมศาสดาทรงประทานไว้ เป็น ประดุจตัวแทนของพระพุทธองค์ หากเราไม่ประมาท ไม่ดูเบา ตั้งใจปฏิบัติตามคำสอน เราก็จะสามารถเข้าถึงพุทธภาวะภายใน เห็นพระพุทธเจ้า ภายในตัว ซึ่งท่านเป็นกายของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้วอย่างแท้จริง เมื่อเราเข้าถึงแล้ว ก็จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกให้กับเราได้ ชีวิตเราจะ