การตั้งจิตที่ถูกต้องเพื่อความสำเร็จ : หน้า 193/580

ธีระ ประชา หยุดใจเป็นสำเร็จทุกอย่าง ១៩២ จิตของบุคคลที่ตั้งไว้ผิดที่ ย่อมถูกความโลภ โกรธ หลง เข้ามาครอบง่า ทําให้คิดผิด พูดผิด ทําผิดได้ง่าย ซึ่งเป็นเหตุน่า ความทุกข์มาให้บุคคลนั้น แต่จิตของบุคคลที่ตั้งไว้ถูกที่ คือ วางใจไว้ถูกที่ตั้งของใจ ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งเป็นต้น แหล่งของความสุข และความบริสุทธิ์ แหล่งของสติของปัญญา เมื่อเรานำใจมาไว้ ณ ตรงนี้ ใจก็จะถูกกลั่นให้บริสุทธิ์ผ่องใส ทำให้คิดดี พูดดี ทำดี ตลอดจนส่งผลให้พบกับความสุขความ เจริญรุ่งเรือง และสิ่งที่ดีงามในชีวิตตลอดไป ดังนั้น บัณฑิตทั้ง หลาย จึงเพียรพยายามฝึกฝนอบรมจิตใจให้สงบหยุดนิ่งอยู่เสมอ เพื่อให้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิต มีพุทธพจน์ที่ปรากฏใน มหาสีลวชาดก ขุททกนิกาย ว่า “วายเมเถว ปุริโส น นิพฺพินเทยุย ปณฺฑิโต บุรุษพึงพยายามร่ำไป บัณฑิตไม่พึงเบื่อหน่ายท้อแท้ฯ” การที่พระบรมโพธิสัตว์จะบำเพ็ญบารมีจนตรัสรู้ธรรมเป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งได้นั้น จะต้องทําความเพียร มาอย่างไม่ลดละ ต้องมีใจหนักแน่นมั่นคงประดุจขุนเขา ไม่เคย ท้อแท้เบื่อหน่ายในการสั่งสมบุญบารมีเลย ท่านสั่งสมบารมีทั้ง ๓๐ ทัศ มาอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน สร้างบารมีอย่างน้อยใช้เวลาถึง ๒๐ อสงไขยกับอีกแสนมหากัป ในพระทัยของพระองค์มีแต่