ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ถึงเวลาแล้ว
๑๒
อยู่ตลอดเวลา ขาดความเป็นอิสระในตัว ท่านจึงมุ่งแสวงหา
ความสุขภายใน ที่ประเสริฐกว่าการครอบครองมหาสมบัติ
ดังเช่นในสมัยก่อน *มีพระราชาพระนามว่ามฆเทวะ
ทรงครองราชย์ในเมืองมิถิลา ปกครองไพร่ฟ้าประชาราษฎร์
ด้วยทศพิธราชธรรม ทรงอุปัฏฐากบำรุงสมณพราหมณ์ ขจัด
ทุกข์บำรุงสุขให้กับทุกคนที่มาพึ่งพระบรมโพธิสมภาร ทำให้ฝน
ฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ในแว่นแคว้นของพระองค์ไม่มีโจรผู้ร้าย
ทุกคนมองกันเหมือนญาติมิตร มีเมตตาธรรมต่อกัน สมัยนั้นจึง
ไม่ต้องมีตำรวจทหารไว้ปราบโจรหรือข้าศึกศัตรู
พระเจ้ามฆเทวะ ทรงครองราชย์นานเป็นหมื่นๆ ปี ก็ยัง
ไม่แก่ พระวรกายสมบูรณ์แข็งแรงมาก แต่พระองค์ไม่ได้
ประมาทในชีวิต ทรงรับสั่งกับช่างกัลบก คือช่างตัดผมประจำ
พระองค์ว่า ถ้าเห็นผมหงอกเกิดขึ้นบนพระเศียร ให้รีบบอก
พระองค์ด้วย จนกระทั่งผ่านไปหลายหมื่นปี ผมหงอกเส้นแรก
ของพระราชาก็ปรากฏขึ้น ช่างกัลบกรีบกราบทูลพระราชา
พลางใช้แหนบค่อยๆ ถอนพระเกศาเส้นนั้นอย่างระมัดระวัง
วางลงบนฝ่าพระหัตถ์ของพระองค์
พระราชาทอดพระเนตรผมหงอกของตน ทรงสลด
*มก. มฆเทวสูตร เล่ม ๒๑ หน้า ๖๕