การแสวงหาทางพ้นทุกข์ : หน้า 231/580

ธรร ประช บัณฑิต ผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์ ๒๓๐ ถึงความสุขที่แท้จริง กระทั่งได้พบกับพระรัตนตรัยภายใน เป็น ภารกิจสําคัญเร่งด่วนของทุกๆ คน ที่จะต้องลงมือปฏิบัติเป็น อันดับแรก ส่วนความเพลินในโลกติดในวัตถุไม่ใช่สิ่งสำคัญ และไม่ใช่สาระแก่นสารของชีวิต เราเป็นนักสร้างบารมี ต้อง แยกแยะให้ออกว่า อะไรเป็นสาระ อะไรไม่เป็นสาระ อะไรเป็นบุญ อะไรเป็นบาป อะไรมีประโยชน์ อะไรไม่มีประโยชน์ อะไรมีคุณ และอะไรมีโทษ เราจะได้ดำเนินชีวิตไม่ผิดพลาด หรือหวั่นไหว ต่อสิ่งรบกวนยั่วเย้าทั้งหลาย รวมทั้งอุปสรรคที่เราพบเห็นในชีวิต ไม่ว่าเศรษฐกิจจะขึ้นจะลงก็ตาม แต่ใจเราอย่าไปขึ้นลงตาม ให้รักษาใจให้หยุดนิ่งไว้ เราจะได้ไม่เป็นทุกข์ใจ ความรู้ที่จะทำให้ใจไม่เป็นทุกข์ หรือเพื่อให้พ้นทุกข์ ใครๆ ก็อยากจะรู้ เพราะทุกคนไม่ชอบความทุกข์ อยากจะหนีให้ห่างไกล แต่ยิ่งหนีก็เหมือนยิ่งวิ่งเข้าหาความทุกข์ เพราะไม่รู้วิธีการที่ ถูกต้อง และหาใครมาช่วยดับทุกข์ให้ไม่ได้ เพราะทุกข์นั้นเกิด ขึ้นทีใจของแต่ละคน แต่กว่าจะมีผู้มาแนะนำวิธีการดับทุกข์ หาได้ยากแสนยากต้องมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาบังเกิดขึ้นในโลก เราจึงจะทราบวิธีการที่จะพ้นทุกข์ โดยอาศัยศึกษาจากคำสอน ของพระพุทธองค์ เหมือนในสมัยพุทธกาล บัณฑิตนักปราชญ์ จะแสวงหาหนทางพ้นทุกข์ แต่ว่าไม่พบ ตราบจนกระทั่งได้มา พบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงพบหนทางสว่าง เรื่องมีอยู่ว่า