ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
หยุดใจเพื่อให้เป็นไทจากอารมณ์
๓๔๔
ธรรมให้พระเจ้ามุณฑะว่า “ขอถวายพระพรมหาบพิตร ในโลกนี้
มีฐานะอยู่ ๕ ประการ ที่สมณพราหมณ์ เทวดา มาร พรหม
หรือใครๆ ในโลกไม่พึงได้ ฐานะ ๕ อย่างนั้นคือ
๑.ขอให้ข้าพเจ้าอย่าได้มีความแก่ ๒.ขอให้ข้าพเจ้าอย่า
ได้มีความเจ็บป่วย ๓.ขอความตายอย่าได้บังเกิดขึ้นกับข้าพเจ้า
๔.ขอสิ่งที่มีความสิ้นไปเป็นธรรมดาของเราอย่าได้สิ้นไปเลย
และประการที่ ๕ ขอสิ่งที่มีความฉิบหายไปเป็นธรรมดาของเรา
อย่าฉิบหายไป
ฐานะทั้ง ๕ ประการนี้ เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อ
เกิดขึ้นมาแล้ว ถ้าไม่พิจารณารู้เท่าทันความเปลี่ยนแปลงของ
สังขาร ก็จะทำให้ตัวเราเป็นทุกข์ แต่อริยสาวกผู้ได้สดับรับฟัง
ข้อความแห่งธรรมนี้ พิจารณาเห็นความเป็นจริงของความ
ไม่เที่ยง พิจารณาสิ่งเหล่านี้บ่อยๆ อริยสาวกผู้นั้นจะไม่มี
ความโศก ย่อมดับทุกข์ร้อนได้ด้วยตนเอง
เมื่อพระนารทะแสดงธรรมจบลง พระเจ้ามุณฑะก็กลับ
ได้สติคืนมา ด้วยรสแห่งธรรมที่พระเถระได้เทศน์ให้ฟัง เป็น
เหมือนน้ำอมฤตที่ชโลมใจให้สงบชุ่มเย็น ใจที่เคยแห้งผากก็กลับ
ชุ่มชื้นขึ้น เมื่อทรงตรองตามก็รู้แจ้งเห็นจริงอย่างที่พระเถระกล่าว
ทำให้พระองค์ระงับความเศร้าโศกที่บังเกิดขึ้นได้ รับสั่งให้ถวาย