ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
ละตัณหาได้ไม่ต้องเกิดอีก
๒๒๓
ทั้งหลายผู้ประมาทแล้ว ย่อมเดือดร้อนเพราะรูปเป็นเหตุ
เพราะฉะนั้น ขอท่านจงเป็นผู้ไม่ประมาท ละความพอใจในรูปเสีย
จะได้ไม่ต้องเกิดอีก”
พราหมณ์ได้ทูลถามปัญหาข้อที่สองต่อไปว่า “ทิศใหญ่
ทั้งสี่ ทิศน้อยสี่ ทั้งทิศเบื้องบน และเบื้องล่างรวมเป็นสิบทิศ
ที่พระพุทธองค์ไม่เคยเห็น ไม่เคยไป ไม่เคยทราบ ไม่เคยรู้
แม้แต่น้อยนิดก็ไม่มี ขอพระองค์ตรัสบอกธรรมเป็นเครื่องละ
ชาติชรามรณะ ในภพชาตินี้ด้วยเถิด”
พระบรมศาสดาทรงพยากรณ์ว่า “เมื่อท่านเห็นหมู่
มนุษย์อันตัณหาครอบงำาแล้ว มีความเดือดร้อนเกิดขึ้น อันชรา
และมรณะคุกคามอยู่รอบด้าน เพราะเหตุนั้น ท่านจงอย่าประมาท
จงละตัณหาเสีย เมื่อสิ้นตัณหาจะได้ไม่ต้องเกิดอีก”
ครั้นพระบรมศาสดาทรงแก้ปัญหาจบลงแล้ว พราหมณ์
ได้เพียงดวงตาเห็นธรรม ไม่ได้บรรลุอรหัตผล ได้บรรลุเพียง
โสดาปัตติผลเท่านั้น เพราะเวลาฟังพยากรณ์ปัญหา มีจิตฟุ้งซ่าน
คิดถึงลุงผู้เป็นอาจารย์ว่า ลุงของเราหาได้มีโอกาสฟังพระธรรม
เทศนาอันลึกซึ้งไพเราะอย่างนี้ไม่อาศัยความกังวลที่มีจิตฟุ้งซ่าน
เพราะความรักใคร่ในลุง จึงไม่อาจทำให้สิ้นอาสวะในตอนนั้นได้
ในลำดับต่อมา ท่านทูลขออุปสมบทในพระธรรมวินัย