ธรรมะเพื่อประชา: การประพฤติพรหมจรรย์ : หน้า 77/580

ธรรมะเพื่อประชา ประพฤติ พรหมจรรย์ ๗๖ การดำรงชีวิตอยู่ในโลกนี้แสนสั้น ชีวิตหลังความตาย นั้นยาวไกล เรามีชีวิตอยู่ไม่ถึง ๑๐๐ ปี ต่างต้องหลับตาลาโลกไป การเสวยสุขในสุคติสวรรค์ หรือเสวยผลกรรมในอบายภูมิ เป็น ช่วงเวลาที่ยาวนานมาก ความตายเป็นเรื่องที่น่ากลัวของผู้ที่ยัง ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ ไม่ได้สั่งสมบุญไว้ แต่เป็นเรื่องปกติ ธรรมดาของผู้ไม่ประมาทที่ได้สั่งสมบุญไว้ดีแล้ว เป็นเพียงการ เปลี่ยนภพภูมิ เปลี่ยนที่อยู่ใหม่เท่านั้นเอง นอกจากนี้ ผู้ที่ไม่ ประมาทยังจะต้องปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัย ซึ่ง เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง จะได้เกิดความมั่นใจยิ่งขึ้น ในการเดิน ทางไปสู่สัมปรายภพ เพราะพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ที่ปลอดภัยที่สุด ที่จะนำไปสู่สุคติอย่างแน่นอน มีวาระพระบาลีใน มฆเทวัมพสูตร ว่า “บุคคลย่อมเข้าถึงความเป็นกษัตริย์ ด้วยพรหมจรรย์ ชั้นตา ย่อมเข้าถึงความเป็นเทพด้วยพรหมจรรย์ชั้นกลาง ย่อมหมดจดจากอาสวกิเลส ด้วยพรหมจรรย์ชั้นสูง” การสร้างบารมีด้วยการประพฤติพรหมจรรย์ เป็นหนทาง ที่นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายประพฤติปฏิบัติสืบต่อกันมายาวนาน เพราะเป็นทางมาแห่งบารมีและความบริสุทธิ์ เป็นวิธีการที่จะ ชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ที่สุดและเป็นหนทางลัดสู่